又上雕鞍去。影迷离,黄沙一片,皂雕飞处。青海不来如意梦,有梦转愁无据。
不道只暂时相聚。刚是尊前同一笑,掩银屏,脉脉成千古。
心如醉,愁难谱。
箜篌别后谁能鼓。枉教他,金钗划影,碧天凝伫。过尽征鸿书未寄,断送朱颜如许。
打叠起,相思无数。篆字香销灯灺冷,枕函香,别是闲情绪。
惊入夜,帘纤雨。
猜你喜欢
不相见故耳,为此发歌。吾鬓如霜蕊。自江南、西风尘起,倒骑秃尾。旧日汾阳中书令,何限门生儿子。到今也、陆沈草昧。醉里不行西州路,但斗间、看望成龙气。聊寂寞,自相慰。夫君自是人间瑞。叹生儿、当如异日,孙仲谋耳。健笔风云蛟龙起,人物山川形势。犹有封、狼居胥意。伐木嘤嘤出幽谷,问天之将丧斯文未。吾待子,望如岁。
携手登高赋。望前山、山色如烟,烟光如雨。少日凭阑峰南北,谁料美人迟暮。漫回首、残基冷绪。长恨中原无人问,到而今、总是经行处。书易就,雁难付。斜阳日日长亭路。倚秋风、洞庭一剑,故人何许。寂寞柴桑塞花外,还有白衣来否。但哨遍、长歌归去。尚有孔明英英者,怅孔明、自是英英误。歌未断,鬓成缕。
垂柳扬州驿。甚无端、天风吹散,紫鹣双翼。二十四桥重经过,小玉开门不识。
经几度、江边寒食。骑凤吹箫今何处,向月中、独凭红栏立。
罗袖冷,泪痕湿。
平山残照伤心碧。付白门、辛家斑管,染香弹墨。十二碧城红楼峭,楼上双星的的。
怅风絮、凭谁捉搦。一掬春波惊鸿影,便稽山、化土端相觅。
休更擪,绿阴笛。
软语花边听。正商量个侬归计,矮鬟肩并。话到明朝销魂处,数点啼珠偷迸。
更不管舞衫红沁。小院沈沈春如海,便缃桃落尽无人问。
心上有,别离恨。
明珰莫负年时赠。怎忘他弄娇体态,倚愁情性。纵倩张郎偷春笔,写出眉痕一寸。
也难写相思一寸。回首秦楼箫声杳,算兰堂未抵蓬山近。
应寄个,紫鸾信。
数点篱头雨。湿年光、如尘似梦,雁声将去。惨结秋阴朦胧月,隐印苔花夕步。
更著袂、清寒如许。莫费乡园丛菊泪,伴孤云、老卧沧江暮,持此意,问鸥鹭。
盈盈一水终无语。尽留连、沙昏石冷,旧盟谁主。试俯清漪窥衰鬓,犹带十年尘土。
剩对立、鵁鶄媚妩。万事一身惟足懒,又支筇、数尽池东树。
鸦阵起,为谁舞。
卜宅椒园里。响丁丁、风斤月斧,杏梁飞起。窗户青红烟树绿,尡耀碧山邻里。
鸡共犬、也知轮美。燕子飞来堂下舞,似轻盈、掌上人堪喜。
更可爱,新桃李。
长洲水接淞江水。好秋风、鲈鱼莼菜,葑田菰米。艳□□□□□□,□屋神仙罗绮。
□□□、□□□□。楚舞吴歌娱晚景,内台盘、春笋奉甘旨。
五马贵,未足拟。
我亦飘零久。十年来、深恩负尽,死生师友。宿昔齐名非忝窃,只看杜陵穷瘦。
曾不减、夜郎僝僽。薄命长辞知己别,问人生、到此凄凉否。
千万恨,为兄剖。
兄生辛未吾丁丑。共些时、冰霜摧折,早衰蒲柳。词赋从今须少作,留取心魂相守。
但愿得、河清人寿。归日急翻行戍稿,把空名、料理传身后。
言不尽,观顿首。