恨诗心乍老,秋意忒深,泪痕愁墨相半。一字求安,掉残书袋,思入华年年晚。
倏尔荆班,累君荃察,寒灰差暖。记半生、上下相从,阙此云龙良伴。
毕竟尧章有断。纵小红不嫁,曲箫仍远。认胜友三生,圣处万情皆浅。
词成绝妙,微云淮海,似起山阴游观。倘并世、王谢相高,只是寻常双燕。
猜你喜欢
江湖双鬓秃,宇宙一身穷,酒浪摇轻碧,灯花落碎红。
交情元易见,春事半成空。
尚觊身强健,烟畦撷芥菘。
怀抱何萧爽,凉风扫郁蒸。
寒蛩喧败草,饥鼠啮枯藤。
雨送疏疏响,风吹细细纹。
犹稀绿萍点,已映小鱼群。
傍有一拳石,又生肤寸云。
我来闲照影,一笑整纶巾。
我有一瓢酒,与君今夕同。
鸣檐社公雨,卷野沛歌风。
阅世花开落,观身劫壤空。
北邙丘垄尽,太息几英雄!
造物宁能困此翁,浩歌庭下答松风。
煌煌斗柄插天北,焰焰月轮生海东。
皂纛黄旗都护府,峨冠长剑大明宫。
功名晚遂从来事,白首江湖未叹穷。
寂寂青枫岸,萧萧白版扉。
端居常嬾动,偶出却忘归。
时泰徵科简,师还驿置稀。
江村日无事,烟火自相依。
清世念遗民,常情重老人。
馈浆烦郡府,分胙媿乡邻。
获稻黄云卷,舂粳玉粒新。
膨脝自摩腹,一笑欲忘贫。