当芳草粘天,晴丝罥路,柳阴垂晚。送黄鹂好语,风柔日永,愔愔池馆。
未识芍药开时,蔷薇谢后,系春长短。缥缈紫箫声,阻行云、犹记红墙西畔。
对景空延伫,蔫香易落,坠钿谁见。幽阶履迹苔满。
山色修蛾人远。一霎梦雨飘檐,涨波连镜,宫烛轻烟散。
双双度幕,又遇归来燕。
猜你喜欢
看残霭、纵横长芦散乱,冷鸥依渚。叹神京去远,斜川别久,催人寒暑。
最忆城北胡衕,分题对酒,上林莺序。驱马送君行,问尘埋张绪,风流何处。
自此成幽阻。朝华倏谢,夜萤空聚。江南岁岁延伫。
谁抚韩陵私语。剩得庾信哀时,一篇枯树,临水伤迟暮。
重帘画烛,待话秋魂去。
泽国霜迟木未疏,秋来更觉爱吾庐。
芭蕉绿润偏宜墨,戏就明窗学草书。
微疾经旬近药囊,往来巷陌未全妨。
时时小雨知春近,处处闲身觉日长。
林外鼓歌闻赛庙,怀中茶饼议租桑。
两京梅发今何似?送老流年只自伤。
我悔不学农,力耕泥水中,二月始穑事,十月毕农功。
我悔不学医,早读黄帝书,名方手自缉,上药如山储。
不然去从戎,白首捍塞壖。
最下作巫祝,为国祈丰年。
犹胜业文辞,志在斗升禄。
一朝陪众隽,所望亦已足。
岂知赋命薄,平地成怨仇。
生为马伏枥,死为狐首丘。
已矣何所悲?但悔始谌错。
赋诗置座傍,聊以志吾怍。
江湖双鬓秃,宇宙一身穷,酒浪摇轻碧,灯花落碎红。
交情元易见,春事半成空。
尚觊身强健,烟畦撷芥菘。
怀抱何萧爽,凉风扫郁蒸。
寒蛩喧败草,饥鼠啮枯藤。
雨送疏疏响,风吹细细纹。
犹稀绿萍点,已映小鱼群。
傍有一拳石,又生肤寸云。
我来闲照影,一笑整纶巾。