疏钟坠响破烟霏。画屏开、几曲峰危。当霁天、万木如张盖,樵径引、草色侵衣。
闲中听、乱莺娇啭,每双柑自携。隐现蛎墙,遥指地胜人稀。
何期。霜斤到处,好风光、过眼疑非。石泉泪涌,相向呜咽,诉与斜晖。
最不堪、空潭照影,倦鸟三匝无栖。云关外,犹有残僧月下寻诗。
猜你喜欢
珠帘不散小春寒。傍梅花、暂卸雕鞍。金橘香几盏和醅酒,银烛下、换了朱颜。
忆城东、绮裘茸帽,拥薰垆小眠。可羡北台三老,鹤氅如仙。
堪怜。江州司马,七香车、载到婵娟。胜常道罢,颓玉无力,侧倚床栏。
荡湘波、明眸似剪,旧恨都聚眉山。琴床畔,卿是文君,谁是文园。
春阴日夜傍高楼。好风光、翠歇红收。惊梦回、凤烛恹恹地,惆怅事、唤作无由。
尊前又、彩云新怨,唱吴天尽头。镇閒阻、谢堂欢语,旧燕空留。
休休。江南恨地,问倾城、何事绸缪。一波去水,萍絮狼藉,未解西流。
算别来、千歌万舞,泪眼翻湿兰舟。重经过,江草江花,一路新愁。
泽国霜迟木未疏,秋来更觉爱吾庐。
芭蕉绿润偏宜墨,戏就明窗学草书。
微疾经旬近药囊,往来巷陌未全妨。
时时小雨知春近,处处闲身觉日长。
林外鼓歌闻赛庙,怀中茶饼议租桑。
两京梅发今何似?送老流年只自伤。
我悔不学农,力耕泥水中,二月始穑事,十月毕农功。
我悔不学医,早读黄帝书,名方手自缉,上药如山储。
不然去从戎,白首捍塞壖。
最下作巫祝,为国祈丰年。
犹胜业文辞,志在斗升禄。
一朝陪众隽,所望亦已足。
岂知赋命薄,平地成怨仇。
生为马伏枥,死为狐首丘。
已矣何所悲?但悔始谌错。
赋诗置座傍,聊以志吾怍。
江湖双鬓秃,宇宙一身穷,酒浪摇轻碧,灯花落碎红。
交情元易见,春事半成空。
尚觊身强健,烟畦撷芥菘。
怀抱何萧爽,凉风扫郁蒸。
寒蛩喧败草,饥鼠啮枯藤。