蝶恋花·落日千山啼杜宇
落日千山啼杜宇,送得归人,不遣居人住。
自是精魂先魄去,凄凉病榻无多语。
往事悠悠容细数,见说他生,又恐他生误。
纵使兹盟终不负,那时能记今生否。
落日千山啼杜宇,送得归人,不遣居人住。
自是精魂先魄去,凄凉病榻无多语。
往事悠悠容细数,见说他生,又恐他生误。
纵使兹盟终不负,那时能记今生否。
泽国霜迟木未疏,秋来更觉爱吾庐。
芭蕉绿润偏宜墨,戏就明窗学草书。
我悔不学农,力耕泥水中,二月始穑事,十月毕农功。
我悔不学医,早读黄帝书,名方手自缉,上药如山储。
不然去从戎,白首捍塞壖。
最下作巫祝,为国祈丰年。
犹胜业文辞,志在斗升禄。
一朝陪众隽,所望亦已足。
岂知赋命薄,平地成怨仇。
生为马伏枥,死为狐首丘。
已矣何所悲?但悔始谌错。
赋诗置座傍,聊以志吾怍。
怀抱何萧爽,凉风扫郁蒸。
寒蛩喧败草,饥鼠啮枯藤。
雨送疏疏响,风吹细细纹。
犹稀绿萍点,已映小鱼群。
傍有一拳石,又生肤寸云。
我来闲照影,一笑整纶巾。
造物宁能困此翁,浩歌庭下答松风。
煌煌斗柄插天北,焰焰月轮生海东。
皂纛黄旗都护府,峨冠长剑大明宫。
功名晚遂从来事,白首江湖未叹穷。
寂寂青枫岸,萧萧白版扉。
端居常嬾动,偶出却忘归。
时泰徵科简,师还驿置稀。
江村日无事,烟火自相依。
长生固非道,得道自长生。书不传关尹,言谁契广成。
罗浮观日出,句曲听松声。闻说长安好,何妨醉太平。