落叶西风夕照残。金商飒飒起林间。多恐明朝便摧折,不堪看。
萧瑟平芜千里共,凄凉秋影一天寒。谁看此情无奈处,泪阑干。
猜你喜欢
月殿云廊锁碧流。满村风景足清幽。犹听一声歌白苎,女儿喉。
胡马嘶风常恋阙,灵狐枕首不忘丘。怎奈五湖人不返,两边愁。
心事淞江夕照边。几回相见总相怜。素手偷亲亲不得,在人前。
客岁重阳才识面,重阳已是又经年。叶瘦花残浑不管,奈何天。
江湖双鬓秃,宇宙一身穷,酒浪摇轻碧,灯花落碎红。
交情元易见,春事半成空。
尚觊身强健,烟畦撷芥菘。
雨送疏疏响,风吹细细纹。
犹稀绿萍点,已映小鱼群。
傍有一拳石,又生肤寸云。
我来闲照影,一笑整纶巾。
造物宁能困此翁,浩歌庭下答松风。
煌煌斗柄插天北,焰焰月轮生海东。
皂纛黄旗都护府,峨冠长剑大明宫。
功名晚遂从来事,白首江湖未叹穷。
孔明百亩桑,景略十具牛,岂无子孙念,饱暖自可休。
种桑吾庐西,微径出南陌,三月叶暗园,四月葚可摘。
戴胜枝上鸣,仓庚叶间飞,飞鸣各自得,人生胡不归?归家力农桑,慎莫怨贫贱,婚嫁就比邻,死生长相见。
白发凄凉故史官,十年身不到长安。
即今天末吊形影,何日上前倾肺肝。
孤愤书成词激烈,五噫歌罢意卒酸。
此怀欲说无人共,安得相携素所欢。