空阶冷雨夜廉纤,宝鸭香消手自添。细霭几丝萦断简,閒云一片护疏帘。
人同臭味原离俗,诗沁馀芳觉转恬。茗椀吟笺聊自适,幽窗韵事许谁兼。
猜你喜欢
五月黄梅烂,书润幽斋湿。
柏子探枯花,松脂得明粒。
覆火纸灰深,古鼎孤烟立。
悠然便假寐,万虑无相及。
不知此何参,透顶众妙入。
静处动始定,惟虚道乃集。
心清杜老句,高韵不容袭。
馀馨梦中残,密雨窗前急。
风清帘动小絪缊,扑上春衫总篆文。惆怅阿房风雨后,主家化作海东云。
夜听萧萧未涨溪,朝行滮滮已成泥。
可怜鸠取招麾速,谁似云知出处齐?野菊枝长半狼藉,江枫叶落正凄迷。
行人也识龟堂老,小榼村醪手自携。
姓字不须通,从来号放翁。
月明登暑雪,木落过秋风。
处处题僧壁,时时卧钓篷。
始知侯万里,未必是英雄。
泽国霜迟木未疏,秋来更觉爱吾庐。
芭蕉绿润偏宜墨,戏就明窗学草书。
微疾经旬近药囊,往来巷陌未全妨。
时时小雨知春近,处处闲身觉日长。
林外鼓歌闻赛庙,怀中茶饼议租桑。
两京梅发今何似?送老流年只自伤。
我悔不学农,力耕泥水中,二月始穑事,十月毕农功。
我悔不学医,早读黄帝书,名方手自缉,上药如山储。
不然去从戎,白首捍塞壖。
最下作巫祝,为国祈丰年。
犹胜业文辞,志在斗升禄。
一朝陪众隽,所望亦已足。
岂知赋命薄,平地成怨仇。
生为马伏枥,死为狐首丘。
已矣何所悲?但悔始谌错。
赋诗置座傍,聊以志吾怍。