伏涨
晓江清可涉,日暮风涛高。
迩知三伏涨,骤甚八月潮。
浊流势交会,天下真滔滔。
唯见川气黄,不睹千村漂。
欲济无舟航,三老亡其篙。
一随巨浪没,遂化鱼腹膏。
舍身定何算,熟视无号咷。
城郭等浮苴,岩居若栖巢。
石脚已崩坼,聚沙谓坚牢。
物命呼吸间,人心尚逍遥。
异哉争鼠壤,格斗如牛毛。
习气成瀑流,泾渭亦已淆。
二仪有高下,虚空竟安逃。
吾欲咨能仁,愍此昏垫劳。
河伯尔无多,海若岂足骄。
旦夕伫收潦,秋岸仍泬寥。
晓江清可涉,日暮风涛高。
迩知三伏涨,骤甚八月潮。
浊流势交会,天下真滔滔。
唯见川气黄,不睹千村漂。
欲济无舟航,三老亡其篙。
一随巨浪没,遂化鱼腹膏。
舍身定何算,熟视无号咷。
城郭等浮苴,岩居若栖巢。
石脚已崩坼,聚沙谓坚牢。
物命呼吸间,人心尚逍遥。
异哉争鼠壤,格斗如牛毛。
习气成瀑流,泾渭亦已淆。
二仪有高下,虚空竟安逃。
吾欲咨能仁,愍此昏垫劳。
河伯尔无多,海若岂足骄。
旦夕伫收潦,秋岸仍泬寥。
泽国霜迟木未疏,秋来更觉爱吾庐。
芭蕉绿润偏宜墨,戏就明窗学草书。
微疾经旬近药囊,往来巷陌未全妨。
时时小雨知春近,处处闲身觉日长。
林外鼓歌闻赛庙,怀中茶饼议租桑。
两京梅发今何似?送老流年只自伤。
我悔不学农,力耕泥水中,二月始穑事,十月毕农功。
我悔不学医,早读黄帝书,名方手自缉,上药如山储。
不然去从戎,白首捍塞壖。
最下作巫祝,为国祈丰年。
犹胜业文辞,志在斗升禄。
一朝陪众隽,所望亦已足。
岂知赋命薄,平地成怨仇。
生为马伏枥,死为狐首丘。
已矣何所悲?但悔始谌错。
赋诗置座傍,聊以志吾怍。
江湖双鬓秃,宇宙一身穷,酒浪摇轻碧,灯花落碎红。
交情元易见,春事半成空。
尚觊身强健,烟畦撷芥菘。
怀抱何萧爽,凉风扫郁蒸。
寒蛩喧败草,饥鼠啮枯藤。
雨送疏疏响,风吹细细纹。
犹稀绿萍点,已映小鱼群。
傍有一拳石,又生肤寸云。
我来闲照影,一笑整纶巾。
我有一瓢酒,与君今夕同。
鸣檐社公雨,卷野沛歌风。
阅世花开落,观身劫壤空。
北邙丘垄尽,太息几英雄!