独饮不论盏,倾壶渐已空。酢酬虚旧雨,醺适敌寒风。
大野雪三尺,故园山万重。南鸿书欲断,宁及论郫筒。
猜你喜欢
怪怪奇奇不自惩,晚途犹复气横膺。
觥船那待清歌劝,酒到愁边量自增。
尽欲调太羹,自古无好手。所以山中人,兀兀但饮酒。
隐几意不惬,把杯聊自醺。野人谁命驾,倦鸟独堪群。
日暮柴门雨,秋寒水面云。瞽歌与巫觋,邻舍漫纷纷。
夜听萧萧未涨溪,朝行滮滮已成泥。
可怜鸠取招麾速,谁似云知出处齐?野菊枝长半狼藉,江枫叶落正凄迷。
行人也识龟堂老,小榼村醪手自携。
姓字不须通,从来号放翁。
月明登暑雪,木落过秋风。
处处题僧壁,时时卧钓篷。
始知侯万里,未必是英雄。
怀器潜山泽,逢时起薜萝。
星辰占宝剑,雷雨化龙梭。
禹穴书虽富,浯溪石未磨。
门闾更须筑,有子继三科。
泽国霜迟木未疏,秋来更觉爱吾庐。
芭蕉绿润偏宜墨,戏就明窗学草书。