屋梁三尺绳,罂粟一盏膏。百年信有死,死胡轻鸿毛。
嗟嗟薄生命,昔昔重钱刀。钱刀亦何有,散归猾与豪。
死者不复生,饮啄倾其曹。按验言在官,牵率纷啾嘈。
藉用为侜张,滋蔓肆略钞。讵求抵罪当,但取诬指淆。
皆云斋醮资,逼酿恣呼号。极口枕与衾,择噬视所遭。
文书方烂陈,和事已息嚣。竭尔反复图,婴我尺寸操。
罪之亦可怜,薄俗吁漓浇。杀人者当死,律在岂幸逃。
知死而致之,哀哉愚诈劳。
猜你喜欢
夜听萧萧未涨溪,朝行滮滮已成泥。
可怜鸠取招麾速,谁似云知出处齐?野菊枝长半狼藉,江枫叶落正凄迷。
行人也识龟堂老,小榼村醪手自携。
姓字不须通,从来号放翁。
月明登暑雪,木落过秋风。
处处题僧壁,时时卧钓篷。
始知侯万里,未必是英雄。
泽国霜迟木未疏,秋来更觉爱吾庐。
芭蕉绿润偏宜墨,戏就明窗学草书。
微疾经旬近药囊,往来巷陌未全妨。
时时小雨知春近,处处闲身觉日长。
林外鼓歌闻赛庙,怀中茶饼议租桑。
两京梅发今何似?送老流年只自伤。
我悔不学农,力耕泥水中,二月始穑事,十月毕农功。
我悔不学医,早读黄帝书,名方手自缉,上药如山储。
不然去从戎,白首捍塞壖。
最下作巫祝,为国祈丰年。
犹胜业文辞,志在斗升禄。
一朝陪众隽,所望亦已足。
岂知赋命薄,平地成怨仇。
生为马伏枥,死为狐首丘。
已矣何所悲?但悔始谌错。
赋诗置座傍,聊以志吾怍。
江湖双鬓秃,宇宙一身穷,酒浪摇轻碧,灯花落碎红。
交情元易见,春事半成空。
尚觊身强健,烟畦撷芥菘。
怀抱何萧爽,凉风扫郁蒸。
寒蛩喧败草,饥鼠啮枯藤。