衣影凭轩,扶灯阅镜,清辉冷照何世。霜街流脆叶,扑危壁纷纷飞矢。
秋魂过骑。更摘取黄花,空传歌吹。暝如纸。闭门凝想,万星持慧。
悄瘗。哀感无名,惯绿烟蝴蝶,早销生意。远钟聊自语,数颠倒人间游戏。
山河憔悴。负一瓮无边,群生劳蚁。徒倾耳。却听泉响,暗喧墙里。
猜你喜欢
艳骨冰清,仙心雪亮,羞看等閒罗绮。柔乡羁素袜,指洛浦、芝田双寄。
淩波回睇。任玉质金相,西来梳洗。韶光里,盈盈欲语,通词谁试。
恰是,群玉山头,望有娀无恙,瑶台迤逦。相逢悲隔世,洒千点,如铅香泪。
首邱容倚,写砑粉银笺,花铭同瘗。归无计,只怜孤负,故山梅蕊。
绿饮春畴,红酣晚日,帘衣尽卷高处。金城千丈拓,喜朝爽、全消氛雾。
清尊芳醑。对树碧无尘。山青当户,千觞举。好风吹入,嫩凉添许。
几度。相伴词仙,有俊才鸿笔,倚阑容与。秋来应更好,又千顷,寒芦飞絮。
西山环护,送天末归鸿,霞边孤鹭。斜天莫。更劳明月,照人归路。
宿枕余醒,残衾恋梦,晓眠欲起还止。清明才过也,顿风里连吹红雨。
柳丝如许。几曾挽东君,暂毋归去。相思处,低回寻遍,旧曾游路。
凄楚。更一番寒,尽酿阴成雨,天公无主。华年随逝水,问明镜朱颜存否。
深深庭宇,已翠欲成堆,不堪回顾。应须记,春魂多在,锦囊诗句。
姓字不须通,从来号放翁。
月明登暑雪,木落过秋风。
处处题僧壁,时时卧钓篷。
始知侯万里,未必是英雄。
怀器潜山泽,逢时起薜萝。
星辰占宝剑,雷雨化龙梭。
禹穴书虽富,浯溪石未磨。
门闾更须筑,有子继三科。
泽国霜迟木未疏,秋来更觉爱吾庐。
芭蕉绿润偏宜墨,戏就明窗学草书。
流年冉冉不容追,余息厌厌只自知。
马革裹尺违壮志,鹿门采药卜幽期。
林蝉委蜕仙何远,巢燕成雏去已迟。
触事尔来多感慨,北窗闲赋早秋诗。