春风游上石阶,钟响又重排。无尽出欢哀,窗中夜布台。
旋梯何指处,舞俑执灯来。身侧即天涯,小街衔大街。
猜你喜欢
人去塔铃无语,禅关草翳,久閟幽光。倦羽投林,徵歌调不成商、阳幽明、鹫灵降岭,报消息、鸟使窥窗。
思微茫。追摹杖履,如见羹墙。回翔。罗浮仙种,纵非佛国,亦算仙乡。
管秃肠枯,文章借彼衣裳。漆园梦、深惭变幻,滕阁画、借染丹黄。
墨淋浪。高僧传在,千古栴香。
昨夜纱窗风急,画屏几曲,乍绕牙床。侍女薰笼,彻晓斜倚天香。
海棠畔、吟残蟋蟀,莲叶下、睡足鸳鸯。步池塘。满园积翠,一榻新凉。
堪伤。关山千叠,素娥奔月,青女催霜。雁帛鱼书,坐孤帏、盼尽斜阳。
感恩私、吹笙北里,劳梦寐、弄笛西羌。九回肠。辘轳高转,井冷梧黄。
转眼素秋时序,漫歌子夜,催动清商。雨过虹残天际,淡月昏黄。
扑流萤、轻罗小扇,啼络纬、金井银床。水云乡。翠荷擎盖,犹护鸳鸯。
新尝。相思况味,渡江桃叶,入梦高唐。楚客归来,簟纹如水夜初长。
报瑶札、雁程不到,记钿盟、凤纸收将。九回肠。画屏无睡,百感茫茫。
昨夜雨喧春睡,临明小起,润逼衣裳。宿草迷离,狼藉杏药飘飏。
晓风约、市声渐远,野水漾、云霁孤光。黯情伤。泪流屏掩,凝想高唐。
平江。欢期此日,鼓吹高阁,锦障风樯。别后琵琶,为谁弹恨到潇湘。
怅萍散、难寻旧迹,指酒边、羞检清狂。九回肠。锦城花发,点鬓繁霜。
唤起一襟凉思,未成晚雨,先做秋阴。楚客悲残,谁解此意登临。古台荒、断霞斜照,新梦黯、微月疏砧。总难禁。尽将幽恨,分付孤斟。从今。倦看青镜,既迟勋业,可负烟林。断梗无凭,岁华摇落又惊心。想莼汀、水云愁凝,闲蕙帐、猿鹤悲吟。信沈沈。故园归计,休更侵寻。
目断江南千里,灞桥一望,烟水微茫。尽锁重门,人去暗度流光。雨轻轻、梨花院落,风淡淡、杨柳池塘。恨偏长。佩沈湘浦,云散高唐。清狂。重来一梦,手搓梅子,煮酒初尝。寂寞经春,小桥依旧燕飞忙。玉钩栏、凭多渐暖,金缕枕、别久犹香。最难忘。看花南陌,待月西厢。
春日恼人花鸟,香车宝马,陌上成行。相思满地,芳草绿到西江。
旧衣香。留他荀令,新曲误,顾了周郎。枉思量。金壶滴博,银箭丁当。
茫茫。玉人何处,寻伊消息,瘦了容光。只剩些些,影儿作对梦儿双。
恨多情、雁传银字,愁不语、花落纱窗。对斜阳。珠帘卷起,又是昏黄。