驻马江头,聊自放、尘劳踪迹。身渐老、尊前羞见,异乡风物。雪柳垂金_胜小,钗头又报春消息。记去年、持酒觅新词,人疏隔。时序好,今犹昔。携赏处,空追忆。都如梦才觉,悄然难觅。且饮不须论许事,从今煞有佳天色。但官闲、有酒便嬉游,愁无益。
猜你喜欢
危堞朱栏,登览处、一江秋色。人正似、征鸿社燕,几番轻别。缱绻难忘当日语,凄凉又作它乡客。问鬓边、都有几多丝,真堪织。杨柳院,秋千陌。无限事,成虚掷。如今何处也,梦魂难觅。金鸭微温香缥渺,锦茵初展情萧瑟。料也应、红泪伴秋霖,灯前滴。
五岳先生,天原付、一双高屐。端只为、几篇诗句,漏伊消息。
空自挂冠神武外,依然乞食铜驼陌。记玉鞭、环佩夜朝天,空陈迹。
青鬓在,还垂白。血泪洒,都成碧。叹帝城宫树,夕阳秋色。
明日酬他迁谪恨,西风战尽英雄策。唤白云、随我共归来,人方识。
糁径红茵,莫要放、儿童抛砾。知渠是、仙家变幻,佛家空色。青女无端工翦彩,紫姑有祟曾迷赤。但双双、戏蝶绕空枝,飞还息。鲸量减,驹阴急。芳事过,余情惜。漫新腔窈渺,奏云和瑟。飘荡随他红叶水,萧条化作青芜国。忆桥边、池上共攀翻,空留迹。
嫌杀双轮,驾行客、之燕适粤。也不喜、船儿无赖,载他江浙。荡子不归鸳被冷,昭君远嫁毡车发。叹子规、闲管昔人愁,啼成血。
渭城柳,争攀折。关山月,空圆缺。有琵琶改语,锦书难说。若要人生长美满,除非世上无离别。算古今、此恨似连环,何时绝。
楮叶工夫,辛苦似、镂冰炊砾。君看取、天公巧处,自然形色。发彩已非前度绿,眼花休问何时赤。又谁能、月下待红娘,传音息。
投辖饮,追欢急。持帚扫,痴心惜。有埙篪谐律,不消竽瑟。点点散来居士室,丛丛生占骚人国,便高烧、绛蜡写乌丝,留真迹。
天气新晴,寻昨梦,池塘春早。雨过湔裙,水上柳丝风袅。却忆去年今日,桃花人面依前好。怪今年、酒量却添多,银杯小。谁劝我,玉山倒。催细抹,翻新调。渐金狎压锦,喷首云绕。笼柏飞来双翠袖,弓弯内样人间少。为留连、春色伴山翁,都休老。
罨画溪山,行欲遍、风蒲还举。天渐远、水云初静,柁楼人语。月色波光看不定,玉虹横卧金鳞舞。算五湖、今夜只扁舟,追千古。
怀往事,渔樵侣。曾共醉,松江渚。算今年依旧,一杯沧浦。宇宙此身元是客,不须怅望家何许。但中秋、时节好溪山,皆吾土。
歆艳。有谓其韵俗者,使仆作语,为赋此曲寂寂江天,雪又满、晚来风急。空懊恨、散盐飞絮,未成轻集。万里长空飞不到,珠帘卷尽还羞入。问向晚、谁欲画渔莎,寒江立。天黯淡,催残日。波浩渺,添寒力。又何如聊遣,舞衣红湿。好与月娥临晚砌,莫教先放梅花拆。便准拟、一醉广寒宫,千山白。