鹑火既云退,零露日以浓。草虫促经纬,鸣我堂之东。
昨日发尚玄,今朝已如蓬。人生非金石,安得长寿终。
不如饮美酒,委身大化中。
猜你喜欢
坐卧北窗下,百事废不治。
脱粟与大布,衣食裁自支。
温饱岂不欲,违道予心悲。
地下见先人,所冀尚有辞。
松柏抱奇姿,自应能岁寒。
篱菊盖小草,后雕良独难。
谁云一时芳,顾将比春兰。
兰开桃李际,菊傲风霜阑。
弯环楼前月,掩抑楼上人。
人月不得语,相看两凝颦。
西窗回纹机,织遍锦字春。
聊可自持翫,何由将寄君。
君有西州役,金炉断夕香。
虚窗伴幽独,惟有朋月光。
帐深清露寒,绣冷双鸳鸯。
明发持似君,知妾心凄凉。
融融白玉辉,映我青蛾眉。宝镜似空水,落花如风吹。
出门望帝子,荡漾不可期。安得黄鹤羽,一报佳人知。
西邻有佳人,开户纳明月。月照衣上缨,同心为谁结。
此结今几时,未解心已折。隔林闻捣练,起坐更呜噎。
情人在万里,我独音问缺。不闻行路难,但见思归切。
年来契阔久,烈士或丧节。如何空床居,初未见短阙。
胡马与越鸟,本自无离别。草摇新霜白,秋送池中竭。
君心有断绝,妾恨无盈歇。
皦皦牛女星,东西隔明河。跂足不能前,终岁长咨嗟。
金气障天路,停梭怨霜露。纤腰濯凉飔,玉颜亦应故。
杂佩纫崇兰,飘飖飏云端。怀芳散罗绮,馀香落尘寰。
幽思结襟带,长夜不能寐。顾影自徘徊,持情空相待。
事往不可追,愁来不可扫。
悠悠百年间,一身孰能保。
昔为席上珍,今作路傍草。
倚伏理则然,宁复有当道。
古者贤圣人,身否亦枯槁。
嘉名如日月,万事犹杲杲。
浮云非我心,归根以为宝。
茫昧曷能明,吾将问苍昊。