侠客趋名利,剑气坐相矜。黄金涂鞘尾,白玉饰钩膺。
晨驰逸广陌,日暮返平陵。举鞭向赵李,与君方代兴。
猜你喜欢
千金饰宝剑,四牡耀朱缨。东驰突西骛,重诺复轻生。
公子执辔请,诸侯拥彗迎。绐秦归质子,要楚出援兵。
按剑复鲁地,凭轼下齐城。匿迹托狗屠,济难赖鸡鸣。
报雠争结交,杀人恒借名。七国倚安危,三辅咸震惊。
诡辞五岳移,侧足九鼎倾。少年附高义,千载流英声。
安能效竖儒,睹事徒抚膺。
姓字不须通,从来号放翁。
月明登暑雪,木落过秋风。
处处题僧壁,时时卧钓篷。
始知侯万里,未必是英雄。
泽国霜迟木未疏,秋来更觉爱吾庐。
芭蕉绿润偏宜墨,戏就明窗学草书。
流年冉冉不容追,余息厌厌只自知。
马革裹尺违壮志,鹿门采药卜幽期。
林蝉委蜕仙何远,巢燕成雏去已迟。
触事尔来多感慨,北窗闲赋早秋诗。
我悔不学农,力耕泥水中,二月始穑事,十月毕农功。
我悔不学医,早读黄帝书,名方手自缉,上药如山储。
不然去从戎,白首捍塞壖。
最下作巫祝,为国祈丰年。
犹胜业文辞,志在斗升禄。
一朝陪众隽,所望亦已足。
岂知赋命薄,平地成怨仇。
生为马伏枥,死为狐首丘。
已矣何所悲?但悔始谌错。
赋诗置座傍,聊以志吾怍。
惝恍不成寐,揽衣寒夜中。青荧煨芋火,鞺鞳鼓帘风。
巷犬声如豹,山童首似蓬。悠然束书坐,徐待日生东。
江湖双鬓秃,宇宙一身穷,酒浪摇轻碧,灯花落碎红。
交情元易见,春事半成空。
尚觊身强健,烟畦撷芥菘。