丛兰已飞蝶,杨柳半藏鸦。物色相煎荡,微步出东家。
既同翡翠翼,复如桃李花。欲以千金笑,回君流水车。
猜你喜欢
勾芒御春正,衡纪运玉琼。明庶起祥春,和气翕来征。
庆云荫八极,甘寸润四坰。昊天降灵泽,朝日耀华精。
嘉苗布原野,百卉敷时荣。鸠鹊与鹂黄,间关相和鸣。
菉萍覆灵沼,香花扬芳馨。春游诚可乐,感此曰日倾。
休否有终极,落叶思本茎。临川悲游者,节变动中情。
姓字不须通,从来号放翁。
月明登暑雪,木落过秋风。
处处题僧壁,时时卧钓篷。
始知侯万里,未必是英雄。
泽国霜迟木未疏,秋来更觉爱吾庐。
芭蕉绿润偏宜墨,戏就明窗学草书。
流年冉冉不容追,余息厌厌只自知。
马革裹尺违壮志,鹿门采药卜幽期。
林蝉委蜕仙何远,巢燕成雏去已迟。
触事尔来多感慨,北窗闲赋早秋诗。
我悔不学农,力耕泥水中,二月始穑事,十月毕农功。
我悔不学医,早读黄帝书,名方手自缉,上药如山储。
不然去从戎,白首捍塞壖。
最下作巫祝,为国祈丰年。
犹胜业文辞,志在斗升禄。
一朝陪众隽,所望亦已足。
岂知赋命薄,平地成怨仇。
生为马伏枥,死为狐首丘。
已矣何所悲?但悔始谌错。
赋诗置座傍,聊以志吾怍。
惝恍不成寐,揽衣寒夜中。青荧煨芋火,鞺鞳鼓帘风。
巷犬声如豹,山童首似蓬。悠然束书坐,徐待日生东。
江湖双鬓秃,宇宙一身穷,酒浪摇轻碧,灯花落碎红。
交情元易见,春事半成空。
尚觊身强健,烟畦撷芥菘。