迓暖将融,馀寒乍勒,琼葩飘散冰蕊。向明疑密还疏,背风未欹故坠。
花泥蓄润,定不放,閒尘飞起。待掩映,松竹晴鬟,化作唾痕茸翠。
山睡醒,冻烟澹委,村酒熟,故人恰至。谩誇阳楚清歌,预知杏垌兆岁。
身前身后,算总是,行云流水。要点缀,消瘦岩梅,莫惜悄吟驴背。
猜你喜欢
糁草疑霜,融泥似水,飞花觅又无处。树梢才褪遥峰,帘外暗兼细雨。
轻冰半霎,甚倚著、东风狂舞。怕一番、暖意烘晴,还带绿梅销去。
花市冷、试灯已误。芳径滑、踏青尚阻。依然浅画溪山,愁杀媆寒院宇。
春回万瓦,听滴断、檐声悽楚。剩几分、残粉楼台,好趁夕阳句取。
夜听萧萧未涨溪,朝行滮滮已成泥。
可怜鸠取招麾速,谁似云知出处齐?野菊枝长半狼藉,江枫叶落正凄迷。
行人也识龟堂老,小榼村醪手自携。
姓字不须通,从来号放翁。
月明登暑雪,木落过秋风。
处处题僧壁,时时卧钓篷。
始知侯万里,未必是英雄。
泽国霜迟木未疏,秋来更觉爱吾庐。
芭蕉绿润偏宜墨,戏就明窗学草书。
微疾经旬近药囊,往来巷陌未全妨。
时时小雨知春近,处处闲身觉日长。
林外鼓歌闻赛庙,怀中茶饼议租桑。
两京梅发今何似?送老流年只自伤。
我悔不学农,力耕泥水中,二月始穑事,十月毕农功。
我悔不学医,早读黄帝书,名方手自缉,上药如山储。
不然去从戎,白首捍塞壖。
最下作巫祝,为国祈丰年。
犹胜业文辞,志在斗升禄。
一朝陪众隽,所望亦已足。
岂知赋命薄,平地成怨仇。
生为马伏枥,死为狐首丘。
已矣何所悲?但悔始谌错。
赋诗置座傍,聊以志吾怍。
惝恍不成寐,揽衣寒夜中。青荧煨芋火,鞺鞳鼓帘风。
巷犬声如豹,山童首似蓬。悠然束书坐,徐待日生东。