繁花落尽莺声老,汀洲绿遍王孙草。百尺游丝拂地轻,一炉沈水披香早。
长门深闭金锁合,小殿清幽玉阶扫。遥见朱衣小队来,隔花低唱风光好。
猜你喜欢
东方冥冥烟初生,晨光半敛含空明。流莺百舌不住语,似欲带晓呼春晴。
幽人独向空山宿,风起微寒入岩壁。一枕西窗梦未残,门外落红深几尺。
窗明云母光催曙,娇鸟惊啼画栏树。
流苏复帐开芙蓉,枕屏残梦犹朦胧。
东方风来寒剪剪,兰香熏衣藕丝软。
银蟾隔帘斜堕云,卷帘花雾春无痕。
翠羽金钱梦已阑,空余残蕊抱枝乾。
纷纷轻薄随流水,黄与姚花一样看。
孔明百亩桑,景略十具牛,岂无子孙念,饱暖自可休。
种桑吾庐西,微径出南陌,三月叶暗园,四月葚可摘。
戴胜枝上鸣,仓庚叶间飞,飞鸣各自得,人生胡不归?归家力农桑,慎莫怨贫贱,婚嫁就比邻,死生长相见。
远游索手不?粮,薪米临时取道傍。
今日晴明行亦好,经旬风雨住何妨。
木落霜清水鸟呼,扁舟夜泊古城隅。
吹残画角钟初动,低尽寒空斗欲无。
浪迹已同鸥境界,远游方羡雁程途。
高樯健席从今始,遍历三湘与五湖。
闲吟可是治愁药,一展吴牋万事忘。
不惜暮年酬倡绝,犹能作意答秋光。