题十八学士图
晋阳天人赤龙子,按剑叱咤风云起。
下嫌九土足腥秽,欲将乾坤翻海洗。
妖蟆射杀落九重,日月再启光曈曈。
十八文星烂奎璧,玉堂高开连紫宫。
天生奇才真羽翼,南金大珠何足惜。
凤凰笙管宴彤庭,日听四海歌太平。
图形更诏丹青手,不独云台画将星。
君不见嬴家祖龙坑学士,山下看瓜同日死。
阿房壁土未曾干,草绿宫垣哭秋鬼。
隋日昏曀东南倾,雷塘风吹草木腥。
平时但忌黑色儿,不知乃有虯须生。
晋阳龙飞云滃滃,关洛万里即日平。
东征归来脱金甲,天策开府延豪英。
琴书闲暇永清昼,簪履光彩明华星。
高参伊吕列佐命,下者才气犹峥嵘。
但余一恨到千载,高阳缪公来窜名。
老奸得志国几丧,李氏诛徙连孤婴。
向令亟念履霜戒,危乱安得存勾萌。
众贤一佞祸尚尔,掩卷涕泪临风横。
晋阳天人赤龙子,按剑叱咤风云起。
下嫌九土足腥秽,欲将乾坤翻海洗。
妖蟆射杀落九重,日月再启光曈曈。
十八文星烂奎璧,玉堂高开连紫宫。
天生奇才真羽翼,南金大珠何足惜。
凤凰笙管宴彤庭,日听四海歌太平。
图形更诏丹青手,不独云台画将星。
君不见嬴家祖龙坑学士,山下看瓜同日死。
阿房壁土未曾干,草绿宫垣哭秋鬼。
姓字不须通,从来号放翁。
月明登暑雪,木落过秋风。
处处题僧壁,时时卧钓篷。
始知侯万里,未必是英雄。
泽国霜迟木未疏,秋来更觉爱吾庐。
芭蕉绿润偏宜墨,戏就明窗学草书。
流年冉冉不容追,余息厌厌只自知。
马革裹尺违壮志,鹿门采药卜幽期。
林蝉委蜕仙何远,巢燕成雏去已迟。
触事尔来多感慨,北窗闲赋早秋诗。
我悔不学农,力耕泥水中,二月始穑事,十月毕农功。
我悔不学医,早读黄帝书,名方手自缉,上药如山储。
不然去从戎,白首捍塞壖。
最下作巫祝,为国祈丰年。
犹胜业文辞,志在斗升禄。
一朝陪众隽,所望亦已足。
岂知赋命薄,平地成怨仇。
生为马伏枥,死为狐首丘。
已矣何所悲?但悔始谌错。
赋诗置座傍,聊以志吾怍。
惝恍不成寐,揽衣寒夜中。青荧煨芋火,鞺鞳鼓帘风。
巷犬声如豹,山童首似蓬。悠然束书坐,徐待日生东。
江湖双鬓秃,宇宙一身穷,酒浪摇轻碧,灯花落碎红。
交情元易见,春事半成空。
尚觊身强健,烟畦撷芥菘。