我有秦宫镜,清光欲上天。近看花独立,远望月孤悬。
菱角何时铸,盘龙不记年。无人来照影,抛掷井阑边。
猜你喜欢
外写龙鸾质,中含日月辉。
帝家金错重,人世玉荣稀。
掩匣隋珠秘,开奁赵璧归。
不须矜百炼,轩鉴洞幽微。
昔岁相知别有情,几回磨拭始将行。如今老去愁无限,抱向闲窗却怕明。
徐淑古铜镜,背多青绿花。
收藏敢轻慢,曾得照秦嘉。
姓字不须通,从来号放翁。
月明登暑雪,木落过秋风。
处处题僧壁,时时卧钓篷。
始知侯万里,未必是英雄。
怀器潜山泽,逢时起薜萝。
星辰占宝剑,雷雨化龙梭。
禹穴书虽富,浯溪石未磨。
门闾更须筑,有子继三科。
泽国霜迟木未疏,秋来更觉爱吾庐。
芭蕉绿润偏宜墨,戏就明窗学草书。
流年冉冉不容追,余息厌厌只自知。
马革裹尺违壮志,鹿门采药卜幽期。
林蝉委蜕仙何远,巢燕成雏去已迟。
触事尔来多感慨,北窗闲赋早秋诗。