昔闻喜客泉,今来欣见之。俯槛一凝盼,珠玑拂清池。
山灵蕴神秀,出此天下奇。嗟余时所忌,而泉喜何为。
丹忱天自知,愿兹谅弗疑。
猜你喜欢
嘉客入门笑,灵泉应之翻。岂因孟尝死,化此山中魂。
迸珠疑贯缕,罗星或按垣。喜余果何事,欲叩竟无言。
取径辄林莽,得地三尺馀。名曰喜客泉,客至如涌珠。
初惊一穗起,逡巡周四隅。酌之甘胜酝,瀹茗尤敷腴。
物理不可诘,感叹常踌躇。于焉知福地,未易世眼拘。
物我未忘情,无情惟止水。
底事山中泉,客来如有喜。
悠然镜面平,倏尔鱼眼生。
少焉开笑面,似与客逢迎。
客喜泉岂知,泉笑客何有。
邂逅深山中,聊结无情友。
客游华阳天,山径肩竹舆。首登大茅顶,天市神仙居。
回观喜客泉,稽首孙仙姑。方池鉴止水,湛湛涵太虚。
仙君驱骊龙,为吐万斛珠。滚滚出石底,拍手相欢呼。
有情感无情,此理妙鼓桴。泉喜客亦喜,主人当何如?
我愿
姓字不须通,从来号放翁。
月明登暑雪,木落过秋风。
处处题僧壁,时时卧钓篷。
始知侯万里,未必是英雄。
泽国霜迟木未疏,秋来更觉爱吾庐。
芭蕉绿润偏宜墨,戏就明窗学草书。
流年冉冉不容追,余息厌厌只自知。
马革裹尺违壮志,鹿门采药卜幽期。
林蝉委蜕仙何远,巢燕成雏去已迟。
触事尔来多感慨,北窗闲赋早秋诗。