别开生面水为邻,风鼓烟钟泽国春。海底勒铭犹有石,山中却聘更无人。
浪攻彼岸千层雪,树辟浮图十丈尘。不共沧桑容易变,请看周鼎至今新。
猜你喜欢
何年云雾里,卧此少微星。地拥幽人宅,天藏处士灵。
一峰齐北固,双井象中泠。向暮风涛起,谁寻瘗鹤铭。
长江流福地,结宇聚僧家。窗拂城头曙,峰回海上霞。
榛披非世界,萍转是天涯。何日逢招隐,随缘了法华。
徵君祠庙碧山隈,僧舍中流面面开。全楚客帆遮浦下,广陵涛色漫窗来。
曝鼋何事当牛触,养鹤翻劳刻石埋。隔取深泥题不得,空持黄绢立磨厓。
昔年览胜金山顶,今日焦山试一跻。四望云峰如此好,平生诗句若为题。
烟中远树长江北,天际孤帆落日西。闻道鱼龙多窟宅,夜船归去莫燃犀。
海风吹浪蹴天来,一柱中流屹壮哉。吴楚帆樯云际没,齐梁台殿雨中开。
山根老鹤遗铭在,洞口徵君几岁回。试假长虹驾溟渤,亦将从此访蓬莱。
龙伯不解事,投竿牵大鳌。逆流直上三万里,怒捲渤澥秋风潮。
适当长江入海处,屃赑掷此双岧峣。一山正临声利窟,来樯去橹纷
昔人已去白云还,鹤榻犹悬海上山。万顷春涛烟市迥,半江秋两洞门閒。
秪愁驷马逃秦世,肯为公车入汉关。竹外清风祠下水,放舟西渡夕阳间。
还乡白发鍊丹台,世外襟怀渺渺开。山与江倾横海立,人随秋迥御风来。
石公渡口扁舟在,铁瓮城头断角哀。辗转阑干凭万古,少年自许拔尘埃。