太白上东岭,西望牵牛角。煌煌丛薄下,犹烂金盆月。
林际春风生,衣上晓寒薄。羸马恋豆味,背枥不肯发。
行行村舍遥,稍稍农樵作。天色变茫味,清气但寥廓。
长空何处声,早雁在云末。
猜你喜欢
枕上榜歌起,溪中行侣稀。缆牵烟缕细,帆挂月痕微。
曙逐鸡声尽,涛惊客梦归。沿洄三五里,犹未见朝晖。
欲就沧浪濯烦热,解缆莫愁潮信歇。阴云映日一帆风,信道长江无六月。
晓发向通津,车声聒耳新。蛮烟千里道,竹笠一閒身。
椰酒山家店,槟榔木客唇。更逢赤眼叟,疑是泣珠人。
霜天漠漠淡于波,月色连天一片和。幽树瘦疑秋士立,远山平似晓烟抱。
梦残犹苦鸡声唤,愁重难胜马力驼。十载征衫青未脱,祇余燕市酒痕多。
犬吠柴门过客船,半轮红日吐前川。霜鏖树老峰争出,风挟帆飞浪不圆。
几处村鸡犹唱晓,一群野鸭共冲烟。龙砂此去无多路,笑听乡音水驿边。
邻鸡一再啼,晓灯寒失色。茫然出门去,不语心恻恻。
长年思故乡,暂归亦如客。鬓随风物改,愁共征尘集。
饥驱欲住难,却粒还自谪。潜鳞饵不吞,栖鸟枝有择。
烽烟接天地,吾行将何适。回头望闾巷,漫漫残雾白。
晓发林阴爽意多,流光莫更笑蹉跎。高飞自在输巢燕,重负无休窘橐驼。
拙与谋身思活国,纷求满腹欲沈河。因循可是平生误,勇往心情独不磨。
蓝舆冲破晓堤烟,宿鹭惊飞水满田。行久不知红日上,两行官柳翠迷天。