道士洑晚望
路向黄州发,春风送客行。暝烟延野色,落日走江声。
历历渔翁舍,悠悠旅客情。重兵江楚扼,世泰卷旗旌。
路向黄州发,春风送客行。暝烟延野色,落日走江声。
历历渔翁舍,悠悠旅客情。重兵江楚扼,世泰卷旗旌。
姓字不须通,从来号放翁。
月明登暑雪,木落过秋风。
处处题僧壁,时时卧钓篷。
始知侯万里,未必是英雄。
泽国霜迟木未疏,秋来更觉爱吾庐。
芭蕉绿润偏宜墨,戏就明窗学草书。
我悔不学农,力耕泥水中,二月始穑事,十月毕农功。
我悔不学医,早读黄帝书,名方手自缉,上药如山储。
不然去从戎,白首捍塞壖。
最下作巫祝,为国祈丰年。
犹胜业文辞,志在斗升禄。
一朝陪众隽,所望亦已足。
岂知赋命薄,平地成怨仇。
生为马伏枥,死为狐首丘。
已矣何所悲?但悔始谌错。
赋诗置座傍,聊以志吾怍。
江湖双鬓秃,宇宙一身穷,酒浪摇轻碧,灯花落碎红。
交情元易见,春事半成空。
尚觊身强健,烟畦撷芥菘。
怀抱何萧爽,凉风扫郁蒸。
寒蛩喧败草,饥鼠啮枯藤。
我有一瓢酒,与君今夕同。
鸣檐社公雨,卷野沛歌风。
阅世花开落,观身劫壤空。
北邙丘垄尽,太息几英雄!
清世念遗民,常情重老人。
馈浆烦郡府,分胙媿乡邻。
获稻黄云卷,舂粳玉粒新。
膨脝自摩腹,一笑欲忘贫。