静夜待明月,月高人始眠。觉来明月色,犹在草堂前。
起坐弄清影,孤怀方悄然。松风吹万籁,余响入山泉。
猜你喜欢
江风吹微云,长空散鱼鳞。
秋露洗明月,青山涌冰轮。
我病适良已,欣然岸纶巾。
索酒恼诸儿,哦诗惊四邻。
颇觉胸次空,未叹白发新。
庭菊卧残枝,奇香犹绝尘;园梅虽未花,瘦影已可人。
方池湛奫沦,丑石立嶙峋。
幸无千金费,亦足终吾身。
乐哉何所恨,击壤从尧民。
怀器潜山泽,逢时起薜萝。
星辰占宝剑,雷雨化龙梭。
禹穴书虽富,浯溪石未磨。
门闾更须筑,有子继三科。
泽国霜迟木未疏,秋来更觉爱吾庐。
芭蕉绿润偏宜墨,戏就明窗学草书。
流年冉冉不容追,余息厌厌只自知。
马革裹尺违壮志,鹿门采药卜幽期。
林蝉委蜕仙何远,巢燕成雏去已迟。
触事尔来多感慨,北窗闲赋早秋诗。
微疾经旬近药囊,往来巷陌未全妨。
时时小雨知春近,处处闲身觉日长。
林外鼓歌闻赛庙,怀中茶饼议租桑。
两京梅发今何似?送老流年只自伤。
我悔不学农,力耕泥水中,二月始穑事,十月毕农功。
我悔不学医,早读黄帝书,名方手自缉,上药如山储。
不然去从戎,白首捍塞壖。
最下作巫祝,为国祈丰年。
犹胜业文辞,志在斗升禄。
一朝陪众隽,所望亦已足。
岂知赋命薄,平地成怨仇。
生为马伏枥,死为狐首丘。
已矣何所悲?但悔始谌错。
赋诗置座傍,聊以志吾怍。
惝恍不成寐,揽衣寒夜中。青荧煨芋火,鞺鞳鼓帘风。
巷犬声如豹,山童首似蓬。悠然束书坐,徐待日生东。