树杪秋声已不禁,那堪四壁动商音。咽残怨绿愁红地,冷入劳人思妇心。
豆叶翻风篱落晚,苔花蚀雨寺门深。一樽自引舒清啸,助尔长吟更短吟。
猜你喜欢
无端唧唧应秋吟,引起离人惜别心。旅馆灯昏惊梦断,空庭月冷坐宵深。
一年旧恨留荒径,五夜新愁动远林。轧轧缫车谁课织,伴他凄咽古桐阴。
稚荷出水榴花开,长苖圜鼙送举杯。
村邻相乐君勿笑,要是安健无凶灾。
空碧升团月,江郊弄夕霏。
生涯今始是,年事古犹稀。
冰解鱼初跃,风和雁欲归。
兴来忘远近,草露已沾衣。
行遍天涯等断蓬,作诗博得一生穷。可怜老境萧萧梦,常在荒山破驿中。
翠羽金钱梦已阑,空余残蕊抱枝乾。
纷纷轻薄随流水,黄与姚花一样看。
孔明百亩桑,景略十具牛,岂无子孙念,饱暖自可休。
种桑吾庐西,微径出南陌,三月叶暗园,四月葚可摘。
戴胜枝上鸣,仓庚叶间飞,飞鸣各自得,人生胡不归?归家力农桑,慎莫怨贫贱,婚嫁就比邻,死生长相见。
远游索手不?粮,薪米临时取道傍。
今日晴明行亦好,经旬风雨住何妨。