澄水一百步,世名谭子池。余诘陵阳叟,此池当因谁。
父老谓余说,本郡谭叔皮。开元末年中,生子字阿宜。
坠地便能语,九岁多须眉。不饮亦不食,未尝言渴饥。
十五锐行走,快马不能追。二十入山林,一去无还期。
父母忆念深,乡闾为立祠。大历元年春,此儿忽来归。
头冠簪凤凰,身著霞裳衣。普遍拯疲俗,丁宁告亲知。
余为神仙官,下界不可祈。恐为妖魅假,不如早平夷。
此有黄金藏,镇在兹庙基。发掘散生聚,可以救贫羸。
金出继灵泉,湛若清琉璃。泓澄表符瑞,水旱无竭时。
言讫辞冲虚,杳霭上玄微。凡情留不得,攀望众号悲。
寻禀神仙诫,彻庙劚开窥。果获无穷宝,均融沾因危。
巨源出岭顶,喷涌世间稀。异境流千古,终年福四维。
猜你喜欢
夜听萧萧未涨溪,朝行滮滮已成泥。
可怜鸠取招麾速,谁似云知出处齐?野菊枝长半狼藉,江枫叶落正凄迷。
行人也识龟堂老,小榼村醪手自携。
姓字不须通,从来号放翁。
月明登暑雪,木落过秋风。
处处题僧壁,时时卧钓篷。
始知侯万里,未必是英雄。
怀器潜山泽,逢时起薜萝。
星辰占宝剑,雷雨化龙梭。
禹穴书虽富,浯溪石未磨。
门闾更须筑,有子继三科。
泽国霜迟木未疏,秋来更觉爱吾庐。
芭蕉绿润偏宜墨,戏就明窗学草书。
微疾经旬近药囊,往来巷陌未全妨。
时时小雨知春近,处处闲身觉日长。
林外鼓歌闻赛庙,怀中茶饼议租桑。
两京梅发今何似?送老流年只自伤。
我悔不学农,力耕泥水中,二月始穑事,十月毕农功。
我悔不学医,早读黄帝书,名方手自缉,上药如山储。
不然去从戎,白首捍塞壖。
最下作巫祝,为国祈丰年。
犹胜业文辞,志在斗升禄。
一朝陪众隽,所望亦已足。
岂知赋命薄,平地成怨仇。
生为马伏枥,死为狐首丘。
已矣何所悲?但悔始谌错。
赋诗置座傍,聊以志吾怍。
江湖双鬓秃,宇宙一身穷,酒浪摇轻碧,灯花落碎红。
交情元易见,春事半成空。
尚觊身强健,烟畦撷芥菘。