已有纱笼照舞儿,喧喧鼓笛自相随。谁家院落来呼唤,门外天明也不知。
帘旌叠叠绣鲛鮹,遮护香风不放消。却恐酒阑先睡去,预教小玉问明朝。
菊英装点近芳辰,风掠清香已袭人。端的樊川携玉液,来同靖节赏金尘。
藏阄戏赌杯中物,投辖坚留座上宾。恶客不容污我社,摛云要扫笔锋神。
世俗重除节,处处罗杯盘。谓言岁作劳,及兹聊与欢。
我行蛮貊中,其风亦复然。俗乐竞吹弹,土缶陈腥膻。
歌呼相聚会,咿嚘剧喧阗。见之感予怀,中夜百忧煎。
岂不有至亲,迢递隔山川。相思不相见,离恨终长年。
抚时重叹息,掩袂嗟潸焉。
昨夜梅花已报春,地瓶移插更精神。酒酣纤手争来折,鹦鹉回头不敢嗔。
金锁桥门总不扃,上元佳节雪初晴。一轮璧月中天满,万点华灯彻夜明。
鳌驾海山开曙色,车随仙仗鼓雷声。书生幸际风云会,环佩遥知集凤城。
残腊即又尽,东风应渐闻。一宵犹几许,两岁欲平分。燎暗倾时斗,春通绽处芬。明朝遥捧酒,先合祝尧君。
店舍喧哗彻夜开,荧煌灯火映楼台。欢游未晓不归去,早有元宵气象来。
天街晓色瑞(ruì)烟浓,名纸相传尽贺冬。
绣幕家家浑不卷,呼卢(lú)笑语自从容。
到了冬至节,京城中的天色才刚刚拂晓,浓浓喜气已经弥漫京城了。人们互传名片道贺节日。
大户人家的绣幕完全敞开着,都在冬至节的时候,做生活中非常重要的事情。家家趁着冬至,从容地玩耍着。
名纸:名片。古代发明纸以前,削竹木以书姓名,故谓之刺,或叫名刺。纸发明以后,书名在纸上,称名纸。
绣幕:装饰很漂亮的窗帷或帘幕,这里指大户人家。浑:全,全然。呼卢:古代一种赌博游戏。共有五子,五子全黑的叫“卢”,得头彩。掷子时,高声喊叫,希望得全黑,所以叫“呼卢”。
尘里兼尘外,咸(xián)期此夕明。
一年惟一度,长恐有云生。
露洗微埃尽,光濡(rú)是物清。
朗吟看正好,惆怅又西倾。
不管是世俗中的还是超然世外的,都在期待中秋月明。
一年中只有这一次,所以唯恐这天有云遮月。
露水洗净了尘埃,月光照亮了万物。
正适合高声吟诵诗篇,可惜月亮又西沉,只给人们留下满腹惆怅。
尘里尘外:尘世内外。咸:都、全。
濡:沾湿,沾染。
朗吟:高声吟诵。