芳草满园花满目,帘外微微,细雨笼庭竹。杨柳千条珠□□,碧池波绉鸳鸯浴。
窈窕人家颜似玉,弦管泠泠,齐奏云和曲。公子欢筵犹未足,斜阳不用相催促。
风高弓力大,霜重角声干。
孤舟半夜雨,上国十年心。
寒清万国土,冷斗四维根。
秋入蛮蕉风半裂,狼籍池塘,雨打疏荷折。绕砌□声芳草歇,愁肠学尽丁香结。
回首西南看晚月,孤雁来时,塞管声呜咽。历历前欢无处说,关山何日休离别。
霜落小园瑶草短,瘦叶和风,惆怅芳时换。懊恨年年秋不管,朦胧如梦空肠断。
独立荒池斜日岸,墙外遥山,隐隐连天汉。忽忆当年歌舞伴,晚来双脸啼痕满。
因寻买珠客,误入射猿家。
万木本秋里,孤膛半夜猿。
何处残春夜,和花落古宫。
玉钩鸾柱调鹦鹉,宛转留春语。云屏冷落画堂空,
薄晚春寒、无奈落花风¤
搴帘燕子低飞去,拂镜尘莺舞。不知今夜月眉弯,
谁佩同心双结、倚阑干。
春风拂拂横秋水,掩映遥相对。只知长作碧窗期,
谁信东风、吹散彩云飞¤
银屏梦与飞鸾远,只有珠帘卷。杨花零落月溶溶,
尘掩玉筝弦柱、画堂空。