风带寒,枝正好,兰蕙无端先老。情悄悄,梦依依,
离人殊未归¤
褰罗幕,凭朱阁,不独堪悲摇落。月东出,雁南飞,
谁家夜捣衣?
夜初长,人近别,梦觉一窗残月。鹦鹉卧,蟪蛄鸣,
西风寒未成¤
红蜡烛,弹棋局,床上画屏山绿。褰绣幌,倚瑶琴,
前欢泪滴襟。
玉炉烟,红烛泪,偏对画堂秋思。眉翠薄,鬓云残,
夜长衾枕寒¤
梧桐树,三更雨,不道离情最苦。一叶叶,一声声,
空阶滴到明。
楼上春寒山四面,桃李不须夸烂漫,已输了春风一半。
符吏匆匆叩夜扃,便随金简出幽冥。
蒙师荐拔恩非浅,领得生神九过经。
沈檀烟起盘红雾,一箭霜风吹绣户。汉宫花面学梅妆,谢女雪诗栽柳絮。
长垂夹幕孤鸾舞,旋炙银笙双凤语。红窗酒病嚼寒冰,冰损相思无梦处。
师离dt水动王侯,心印光潜麈尾收。碧落雾霾松岭月,
沧溟浪覆济人舟。一灯乍灭波旬喜,双眼重昏道侣愁。
纵是了然云外客,每瞻瓶几泪还流。
佛日西倾祖印隳,珠沈丹沼月沈辉。影敷丈室炉烟惨,
风起禅堂松韵微。只履乍来留化迹,五天何处又逢归。
解空弟子绝悲喜,犹自潸然对雪帏。
独卧经秋堕鬓蝉,白杨风起不成眠。
寻思往日椒房宠,泪湿夜襟损翠钿。
万国不得雨,孤云犹在山。
魂逐东流水,坟依独坐山。
破落三间屋,萧条一旅人。
不知负何事,生死厄于陈。
无相景幽远,山屏四面开。凭师领鹤去,待我挂冠来。
药为依时采,松宜绕舍栽。林泉自多兴,不是效刘雷。