百余里外未逢村,沙路迟迟问远墩。日暮途遥频驻马,更深店闭懒开门。
浊沽漫觅三杯醉,残梦为寻一席温。喜得新泉非苦水,茶余客话且同论。
登临兴未尽,落日苦催归。扶持出门去,山寒露湿衣。
老兴少年同,寻芳二月中。桃花红落雨,杨柳绿摇风。
泉连琴书润,云深榻几笼。论心贪夜话,不觉晓鸣钟。
未得书中味,晨昏苦读书。欣然生雅趣,更觉胜閒居。
不独挑灯后,端如食蔗初。勤当求万卷,暇岂等三馀。
积学原无尽,伊人恰似舒。功夫深养到,佳境乐何如。
弄花绮床前,思纷梦自牵。
都忘鬟影媚,讵得护芳鲜。
馥延因借鬒,艳伫欲分钿。
错教荡子惜,终误如花年。
昔余与夫子,相遇汉川阴。珠浦龙犹卧,檀溪马正沉。
价重瑶山曲,词惊丹凤林。十年睽赏慰,万里隔招寻。
毫翰风期阻,荆衡云路深。鹏飞俱望昔,蠖屈共悲今。
谁谓青衣道,还叹白头吟。地接神仙涧,江连云雨岑。
飞泉如散玉,落日似悬金。重以瑶华赠,空怀舞咏心。
交友沦殁尽,悠悠劳梦思。平生所厚者,昨夜梦见之。
梦中几许事,枕上无多时。款曲数杯酒,从容一局棋。
初见韦尚书,金紫何辉辉。中遇李侍郎,笑言甚怡怡。
终为崔常侍,意色苦依依。一夕三改变,梦心不惊疑。
此事人尽怪,此理谁得知。我粗知此理,闻于竺乾师。
识行妄分别,智隐迷是非。若转识为智,菩提其庶几。
地与南荒接,梅花合早开。
如何长至后,不见一杖来。
政尔缘霜早,多应待雨催。
檐边有独树,日绕故千回。
殷勤寄谢湖州牧,五马谁能鬓未斑。
民事虽云急期会,登临要不负溪山。
如公讵免帝城入,有诏不迟旬岁间。
人士端能客张贾,声名自不减苏颜。
客授袁州且二三,胜游兹日始舆篮。
僧残尚保高低寺,迹古犹呼上下岩。
不省眼中如昔否,可惭笔底欠穷探。
平泉草木今金濑,免郡还家未趁参。