九曲溪头旧结邻,莺花遥度石桥春。孤槎有客时通汉,深谷无人更问秦。
远托江湖忧永夜,虚生贫贱愧同辰。青芝白石聊堪煮,懒向长沮一问津。
瞳瞳初日注窗明,窗外雏莺乳燕声。
东风气味浓於酒,晓梦魔入似宿酲。
晓风吹月下长空,渐觉东窗日影红。寄语邻鸡莫惊觉,家山正在梦魂中。
昼静暖风微,帘垂客到稀。
画梁双燕子,不敢傍人飞。
剡溪春水碧鳞鳞,剡水野藤如乱云。
剡人伐藤就溪洗,匠出素笺黄土纹。
大特敷腴便竿牍,小笺轻盈日千束。
我昔少年贪著纂,累笥连箱输不足。
年来弃置百事休,引腕就书如畏囚。
有时得笺不自爱,杜曲蛮歌相献酬。
世人贵贱随人好,西家弃物东家宝。
退笔成山何足道,为我攻修太玄草。
忽忽雨中去,独吟相送时。忘情从别易,惜老愿归迟。
花在如怜客,鹃啼欲恨谁。明年看到处,知尔更无私。
留春无计奈春何,九十过眼如飞梭。
三分二分风雨尔,十日九日愁闷呵。
风前飞絮政无数,雨后落花全不多。
争如买酒速相就,君自起舞吾能歌。
患难归来仅两春,少闻官长爱斯民。适逢被水连三岁,始见忧时只一人。
正是群黎交颂德,如何二竖遽亡身。老夫虽未沾私惠,公论难忘泪满巾。
筼筜太守雪堂诗,花满亭台酒满池。今日水空花老尽,一庭秋草罥虫丝。
閒招双白鹤,驾我吹玉笙。去谒紫玄君,飞飞入青冥。
石古天风吹不剥,银汉残波厓畔落。万年碧树春长花,花间弭节听天乐。
戏拈北斗柄,细酌瑶露团。八面烟霞沧海曙,四垂星月碧天寒。
珊珊晓佩人间去,万顷飞尘入挥麈。徜徉九县卖金丹,邂逅千秋人未度。