雪顶庞眉八十馀,五峰深处结精庐。阅人老眼能青白,赠我严公一轴书。
三峡江流七月平,全家东下叶舟轻。阳台得得收云雨,放尽峰峦照眼明。
舟溯馀不水,回头忆两溪。川长太湖隔,天远卞峰迷。
左顾龟何在,南飞乌欲栖。从今到家梦,却到浙江西。
朽骨枯茎未必灵,行藏何苦访君平。问津世路心先懒,买地江干计已成。
解向急流求勇退,便知幽事合关情。裕陵将种今谁在,但恐君王问姓名。
禅窗小有天,一见喜跫然。
壁画诗为重,檐花菜共妍。
而翁十暑别,于我百年缘。
此日相逢此,胜如三笑传。
群芳珠箔映青楼,楼上珠帘卷玉钩。
十二香衢遍罗绮,青楼和月为君愁。
竹林彼一时,仲容乃此游。寥寥千载后,忍曰为良谋。
古人心匪遐,用舍多风流。身容纵未老,岁月去不留。
结茅我山椒,诗书尚何求。固将淑诸人,犹能诵轲丘。
朅来南风薰,见子忘百忧。阮盖青云器,涛戎信其俦。
取酒且勿饮,听作商声讴。
裹髻不裹额,自名燕子巾。
翼覆尾涏涏,谁问巢由人。
自我历官三十年,有脚未曾行蜀川。
李白尝言道之艰险,长嗟难剧上青天。
鸟悲猿嚎马蹄脱,苔梯雨栈愁倾颠。
苍崖下窥不见底,但听雷声辊石悬湍溅。
晓盘青泥上高烟,暮盘青泥到下泉。
剑阁如剑,巉然割肠刺恨今古连。
尔去三千九百里,巴山小马乌布鞯。
一妇一奚行李单,家具日货能几钱。
人皆畏避不敢往,此独敢往何所便。
况是初宦无远适,心意自许非由铨。
异乎哉,我今送尔徒哀怜。
悲愁快於刀,内割肝肠痛。
有在皆旧物,唯尔与此共。
衣裳昔所制,箧笥忍更弄。
朝夕拜空位,绘写恨少动。
虽死情难迁,合姓义已重。
吾身行将衰,同穴诗可诵。