常思帝里奉交亲,别后光阴屈指频。兰佩却归纶阁下,荆枝犹寄楚江滨。十程山水劳幽梦,满院烟花醉别人。料得此生强健在,会须重赏昔年春。
皇家百万兵,一一拱行阙。
朌恩劳军士,有诏涓良月。
鸣鸾肃天仗,君王自亲阅。
旌旗照鼙鼓,铠甲耀冰雪。
金缯辱君赐,再拜嵩呼叠。
天子曰嘻哉,长江殆虚设。
云屯皆壮士,宁有中外别。
乃命臣某某,腆犒均行列。
许之问军旅,利害与优劣。
臣闻畴昔论,舟师利通捷。
出入如风驰,进退如电制。
乡来经始意,规置有余烈。
更张一何误,事亦随废缺。
横舟卧平沙,鍪胄半折裂。
蒙冲才什五,水卒无枭杰。
只今众弊见,嘌不一语决。
往往忧国者,无路伸喙舌。
小臣愧不敏,衔命纡华节。
愿陈一得虑,竹头而木屑。
方略许图上,稽首思罄竭。
君王赦其愚,臣敢毕其说。
袅袅度芳洲,行行复残戍。青春云日酣,已卧西岩树。
身愧波心鸟,放旷亦多虑。人生畴靡适,盗贼骇闻故。
掠饷兵使船,轻将豸角侮。今我囊中净,要赎非所慕。
奈触此恶氛,遂短江湖趣。安得伏廓清,篱竹溪村住。
随力买渔舠,因风自来去。灵山及佳人,遭会日应数。
泊船依断岸,入夜怯衣单。水落滩声壮,山高月影寒。
更长嫌烛短,心静觉舟宽。尽有囊书在,消怀几度看。