展开阅读全文
门有万里客,不剑亦不琴。手持漶灭刺,欲语泪先淫。
家本东鲁儒,豪举世难任。游戏孟诸野,射猎峄山岑。
徒手殪猛虎,仰面接飞禽。十五学孙吴,出身为羽林。
曾随汉车骑,逐虏塞垣阴。勇略颇自许,意气人所钦。
一朝时事改,避难五溪深。是时戈船将,十万靖南侵。
攘臂千夫长,捐躯百战临。论功无分寸,谗害复相寻。
廿载事戎行,家远绝信音。笑谈皆按剑,勋业遂泥沉。
丈夫赴国难,肯负平生心。桑榆幸未晚,壮图希自今。
暂辍南征曲,为君东武吟。
湖阔天为水,楼高地出城。日光随镜满,帆势与云平。
梦泽晨烟积,湘潭夜雨生。凭轩问舟子,归棹杳何征。
坐听檐雨快高吟,酒到从斟不厌深。
酣战遂符占蚁信,郁兴良慰望霓儿。
一时与被尧天泽,四海同苏傅野霖。
沾足岂惟秋有岁,麦田犹及趁犁金。
卧雨春头到地长,清风一榻借微凉。
碁声惊断高僧梦,起拨炉中未过香。
江南细水缃绮波,江南綵女雏凤歌,凝嚬引睇纡青蛾。
纡青蛾,舒窈窕,网轩绣户锁娇春,不放杜鹃来木杪。
雄龙呼雌江底鸣,山摇谷殷江波惊,馀音不断随风征。
随风征,入湘竹,截玉钻星吹向天,楚江六月无炎燠。
湖波澄明日色鲜,画鹢相随出采莲,娇红曼绿斗春妍。
斗春妍,倚徘徊,今朝花尽且归去,明日更有新花开。
河曲悬匏渭滨竹,碧鲜削出蓝田玉,轻翎参差飞羽谡。
飞羽谡,幽簧含,丹樱瑶笋调清吹,月明紫凤来
采菱女子木兰船,翠裙红袖青玉钿,摇光荡影惜婵娟。
惜婵娟,愁夕晖,拔蒲歌断鲤鱼入,归去芰荷香满衣。
江草萋萋春渺渺,江皋出游多窈窕,轻霞衣裳碧云袅。
碧云袅,红日斜,鸳鸯飞过绿渚去,东风吹落菖蒲花。