娟娟群松,下有漪流。晴雪满汀,隔溪渔舟。
可人如玉,步屟寻幽。载行载止,空碧悠悠。
神出古异,淡不可收。如月之曙,如气之秋。
俯拾即是,不取诸邻。俱道适往,著手成春。
如逢花开,如瞻岁新。真予不夺,强得易贫。
幽人空山,过水采蘋.薄言情晤,悠悠天钧。
大用外腓,真体内充。返虚入浑,积健为雄。
具备万物,横绝太空。荒荒油云,寥寥长风。
超以象外,得其环中。持之匪强,来之无穷。
素处以默,妙机其微。饮之太和,独鹤与飞。
犹之惠风,苒苒在衣。阅音修篁,美曰载归。
遇之匪深,即之愈稀。脱有形似,握手已违。
神存富贵,始轻黄金。浓尽必枯,浅者屡深。
露馀山青,红杏在林。月明华屋,画桥碧阴。
金尊酒满,共客弹琴。取之自足,良殚美襟。
生者百岁,相去几何?欢乐苦短,忧愁实多。
何如尊酒,日往烟萝。花覆茆檐,疏雨相过。
倒酒既尽,杖藜行过。孰不有古,南山峨峨。
大风卷水,林木为摧。意苦若死,招憩不来。
百岁如流,富贵冷灰。大道日往,若为雄才。
壮士拂剑,浩然弥哀。萧萧落叶,漏雨苍苔。
长戚戚何为,曲肱愧孔尼。草髡苗败砌,树老落乾枝。
飞鸟衔残字,园丁榻旧碑。邻斋四五叟,日日染愁髭。