高斋坐来久,中宵月上时。家僮初睡觉,惊报早朝迟。
松风敲剑壁,花露滴琴床。坐对前峰月,空山丛桂香。
寺楼钟断锁长廊,谁共萧斋一炷香。书册自能留久坐,灯花还解劝馀觞。
风回绝壑沉虚籁,雨入幽林送嫩凉。老懒由来贪睡美,秋衾不怕夜初长。
繁弦脆管挟春华,都属侯门富贵家。我独萧然无一事,清宵兀坐听鸣蛙。
青灯点粟伴窗幽,检尽诗篇倦即休。万事如云同舞燕,此心似水羡飞鸥。
客来不过谈閒事,我壮须当办小舟。雨杂风声欺客枕,清眠无梦两悠悠。
跏趺聊独坐,高枕忆王孙。雨滴阶前树,鸡鸣塞外村。
真空怜我独,妙用向谁论。四大都零落,还馀一息存。
且喜屋无穿隙雪,未愁漏尽满靴霜。
纸帏布被从牢落,赖有希牙齿颊香。
月落孤斋夜色浓,戍楼深处鼓鼕鼕。身如绕树南飞鹊,影似伤弓北地鸿。
往事肯随春梦散,斜阳犹忆日轮东。英雄成败非今日,狐史千秋自有公。
怀哉四壁时,未有五都价。百金谁见许,斗酒难为贳。
落花生芳春,孤月皎清夜。复逢利交客,题户遥相谢。
寂寞灯花慰客情,湿云收尽月还明。
夜寒不作东归梦,坐听空山落叶声。