草,草。折宜,看好。满地生,催人老。金殿玉砌,荒城古道。青青千里遥,怅怅三春早。每逢南北离别,乍逐东西倾倒。一身本是山中人,聊与王孙慰怀抱。
竹翠苔花绕槛浓,此亭幽致讵曾逢。水分林下清泠派,
山峙云间峭峻峰。怪石夜光寒射烛,老杉秋韵冷和钟。
不知来往留题客,谁约重寻莲社踪。
笋班玉立五云阶,曾醉天家舞马杯。
坐困庚楼分月久,明从尧殿带春来。
洪钧暖入宫桥柳,金鼎香传驿使梅。
爆竹一声春梦晓,沈香亭北牡丹开。
燕泥半落乌衣巷,柳色全添绿绮窗。且伴丁香过寒食,弄晴蝴蝶一双双。
午窗寂历听啼莺,淡沱春光画不成。坐拥熏炉寒尚峭,旋移花垡雨初晴。
钩帘乳燕多寻垒,隔巷吹箫已卖饧。忽见侍儿来插柳,始知节物近清明。
寻得仙源访隐沦,渐来深处渐无尘。初行竹里唯通马,
直到花间始见人。四面云山谁作主,数家烟火自为邻。
路傍樵客何须问,朝市如今不是秦。
元旦我无事,梅花伴读书。天心连日见,人迹向来疏。
既雨难忘酒,方春孰荷锄。客情原至介,三叹对盘蔬。
乌衣池馆一时新,晋宋齐梁旧主人。
无处可寻王谢宅,落花啼鸟秣陵春。
静夜在能寐。
耳听众禽鸣。
大城育狐兔。
高墉多鸟声。
坏宇何寥廓。
宿屋邪草生。
中心感时物。
抚剑下前庭。
翔佯于阶际。
景星一何明。
仰首观灵宿。
北辰奋休荣。
哀彼失羣燕。
丧偶独茕茕。
单心谁与侣。
造房孰与成。
徒然喟有和。
悲惨伤人情。
余情偏易感。
怀往增愤盈。
吐吟音不彻。
泣涕沾罗缨。
一样莺花二月天,饧箫声里兴萧然。三旬九食吾家事,不独今朝是禁烟。