初闻单舫驻官河,喜极翻惊泪眼沱。名士风流垂欲尽,故人星聚拟如何。
萧然短鬓争秋白,少选衰颜入夜酡。六诏天留双剑合,五湖人借片帆过。
袅蹄绣错铁如意,琥珀光淩金叵罗。出箧寸心同解脱,拜嘉双眼为摩挲。
吾安雁序联耕耒,尔道龙标有荷戈。汉典可仍金马祀,夷荒曾嗣白狼歌。
宠王恩数新当减,司隶威仪旧不它。太华也应莲掌色,昆明亦否石鲸波。
先朝玉帛嵩呼盛,今代衣冠禹贡多。三事旧游如见及,第言樗朽合烟萝。
先朝论吏部,简要有王戎。今日郎君长,居然乃父风。
束书游太学,起草擅江东。似过襄阳里,时时口习公。
处为幽谷香,出为王者瑞。不同百草归,秋风纫成佩。
江口安樯处,孤舟尽日停。秋云无限好,只傍蒋山青。
啼不必溯风而振柯,泪不必决溜而倾河。中心自樛郁,五情竟焉他。
吾顾松与栝,众视等春华。冠裳为徽纆,文语强相加。
随涉诣扶桑,弱樯试鲸波。操者竟何言,他人其奈何。
念欲开耳目,周体悉尘沙。自非洪乔质,焉能凌紫霞。
神瀵悬丹穴,灵岩控紫京。谁题秋涧水,还并古台名。
润借岐山彩,流为嶰谷鸣。梧桐寒不谢,霜月照逾清。
燕尾人家色,羊裘钓者情。今看渐如练,为尔映双旌。
仲氏日规池,泓渟复清泚。蘋末巽二风,斗间天一水。
汇为感山泽,青山在其底。
维扬枫叶逗行舟,麈尾玄言欲少留。任是观涛无起色,还因招隐失穷愁。
中原剑在寒相问,南海珠成暗莫投。岂为身惭羊叔子,邀君不遣过瓜洲。
谁云见在本来空,门外犹青万古峰。荠菜乍香藜饭熟,留君且受午时供。
威凤虽在罗,耻与凡枭近。神龙刬其角,目固无鲛蜃。
火垂赤帝灭,风犹素王振。角总吐英谈,冠弱流乂问。
平原援中绝,北海诚空奋。艰难傍馀爝,廓落甘异摈。
交祢岂慕狂,拒郤焉为吝。巢倾卵俱覆,梁逝室亦震。
反谐鄢陵祝,不睹山阳恨。余本骨体人,千秋凛遗荩。
高咏长寝篇,分香随澌尽。