放光山下结茅庐,光照山人夜读书。童子抱琴随白鹤,邻翁看竹借篮舆。
门前秋叶从风扫,屋后春田带雨锄。自笑天涯倦游客,十年未有一廛居。
紫髯参政黑头公,日日鸣珂近九重。花底听莺黄阁散,御前剖竹紫泥封。
都将笔下文章润,散作人间雨露浓。未信吟诗趋幕府,霜寒翠袖倚芙蓉。
深宫尽日垂珠箔,别殿何人度玉筝。白面内官无一事,隔花时听打毬声。
孔门新壮观,化雨过南徐。紫殿风鸣铎,青灯夜读书。
杏坛翔彩凤,芹沼跃银鱼。馆下诸生意,如游小石渠。
上人才思塞胸次,强欲禁之无不鸣。一日相望吐奇句,满林光彩照山精。
去年走马寻阳关,五里十里逢烽烟。孤臣泣血紫塞外,壮士倚剑青云边。
今年卧病在江海,呼儿夜读归来篇。结茅松壁知何日,饱听一枕松风眠。
君从何处来,遗我明月珠。明珠亦何为,可以照光仪。
光仪君不顾,照之令心悲。
君从何处来,遗我绿绮琴。琴声亦何为,可以扬芳音。
芳音君不听,弹之伤我心。
君从何处来,遗我紫鸶笙。鸶笙亦何为,可以扬清声。
清声君不聆,吹之感我情。
渡口回舟未忍移,净坊听雨坐题诗。
馀龄倘有寻真路,试与披云问凤儿。
里旅闻遗燎,连甍委夕煨。
初无徙薪智,枉被及鱼灾。
勺水宁堪救,三车谅未摧。
天知君自足,聊复寄灵台。
梵圣遗灵骨,洪缘福故都。
慈深云不断,法遍雨常俱。
使节开真槨,天香奉供炉。
拳拳依帝力,馀润冀昭苏。