蒲酒浓如乳。
更为我、东溟斫鱠,大鱼就脯。
携酒石榴花下醉,还选腹腴亲煮。
耳热也、休提今古。
只有寒潮围故国,叹龙舟寂寞无寻处。
风乍起,瘦蛟舞。
何须远望悲荆楚。
暗想象、广陵旧事,泪多于雨。
火照佛狸城下水,丞相孤军难渡。
记时节、也逢重五。
儿女谁知英雄恨,辟兵符戏向钗头赌。
葵影绿,小窗午。
当时江左才调,乐安任仿,风丽推无偶。记骠骑陪轩,秘书把袖。
青宫好士,朱门结客,更闻出入宫辇,翱翔苑囿。奈玉树、人世偏难久。
诸郎憔悴至此,西华东里,南容北叟。漫细数、平生密亲懿友。
葛帔谁嗟,练裙畴惜,可怜野鲜动轮,门稀渍酒。相此事、将毋古今有。
阅此不觉,满泻琼舟,狂斟玉斗。我论绝交君信否。
倘然疑,君再听、当筵红豆。算兰簿、何必筹身后。清歌且喜帘垂绣。
深岩寂寂石花斑,完却尘沙车马颜。是客竞来尝白水,几人休去伴青山。
云泉到眼无多热,金紫蒙头第一关。三尺磨崖书大字,人生到此是清间。
拟将杯棬作家乡,卧月横烟梦几场。况是蛾眉消得死,争教白也不郎当。
江草青青江水流,荆州何日到黄州。郑庄有客堪驰驿,郭泰如仙好附舟。
此去山川俱作态,一时象纬合生愁。龟峰数点苍烟里,料得伊人已白头。
秋风一击入云端,合国人皆仰面观。
好向丹霄休索線,等闲势断却收难。
人不善赏花,只爱花之貌。
人或善赏花,只爱花之妙。
花貌在颜色,颜色人可效。
花妙在精神,精神人莫造。
承平未必便无忧,安若忘危非善谋。
题品人材凭雅诮,雌黄时事用风流。
有刀难剖公闾腹,无木可枭元海头。
祸在夕阳亭一句,上东门啸浪悠悠。
好物足艰难,都来数日间。
既为风搅挠,又被雨摧残。
富贵醉初醒,神仙梦乍还。
游人不知止,依旧倚朱栏。
佳人湖上住,亭榭迥堪怜。手把青荷叶,行吟绿水边。
客皆莲社友,人是竹林贤。欲系空庭马,闻君高树蝉。