席上屠苏岁岁同,只怜最后饮衰翁。半生客路江湖里,十月春愁雨雪中。
黄道云消晴见斗,青阳气转晓占风。欲题采帖无佳句,思绕蓬莱最上宫。
大展三衣古道场,真人高拱殿中央。曼陀雨散天花落,薰陆烟生石乳香。
纚纚风雷飞讲舌,耽耽龙象绕禅床。师行不废宗雷社,会觅篮舆到上方。
今夜溪楼月,登临倍惘然。电光何处雨,风色欲秋天。
历历灯缘岸,依依笛起船。江湖归路渺,回首白鸥前。
驿卒争鸣鼓,舟人喜下桅。依然今日到,却似去年回。
岸黑秋涛缩,川红夕照开。君恩忘险阻,不觉畏途来。
空翠扑晴影,轻黄著柳枝。春风恋游子,浑似纵游时。
除醉更无事,忆君方有诗。如何一片月,两地照相思。
惜春惊白日,不到回心院。合照妾情人,也逐花阴转。
去年来帝阙,篱客正黄菊。今年还燕然,春光明远目。
再三挽不留,归心何太速。回首落花多,满川红簌簌。
驰驱万里程,阿谁慰幽独。寂寂寒山行,寂寂寒山宿。
啼鸟几声迟,淡烟芳草绿。东风千里人,明月半轩竹。
汉苑穴狐兔,姑苏走麋鹿。功名半纸薄,兴亡等棋局。
可笑百年身,黄粱犹未熟。不发离别叹,不唱阳关曲。
桃李醉逢场,夕阳倒船玉。
玉笛声沈玉漏长,玉环心事夜来香。如何更入金诃子,却比无言睡海棠。
双凤扶云留翠辇,九龙伏雨去莲汤。千秋万古嵬坡梦,应绕新台怨寿王。
雨击风摧岁月空,卧沙老木暗藏绒。一弯镰撇手中月,几点尘飞吻角风。
放出夜光应有力,挽回春色岂无功。燧人勋业今安在,惟有真空用不穷。
春来贪起早,春思还缭绕。
一语破春愁,黄鹂韵清浇。