白马何翩翩,况复值神武。
逸足看夷犹,四足入风雨。
右盼空流沙,左历无全虏。
中夜视房心,趣目翻霞举。
朝饮昆仑池,夕秣龙川渚。
毛族空成群,斑驳亦何数。
神物不虚生,寄托遇明主。
所适无险难,要知同彼此。
归来脱羁束,饱食刍与粟。
主人已封侯,安步驱华毂。
誉之不喜,诋之不怒。
言无疾声,行无阔步。
青春日月儒冠误,拂袖沙河尘土路。
觅君不见今几年,庐山道土房中住。
不肥不瘦不精神,看尽鸢肩燕颔人。
宅为官屋骨为尘,似我翛然云水身。
灯节萧条雷后雪,花天料峭雨余霜。
经旬不出无情绪,恰见鹅儿似酒黄。
每报家书至,心如喜惧何。
欲开疑有故,已读幸无他。
典粥赀财罄,寒饥幼稚多。
衰门真可叹,两世误儒科。
气骨今年改,除纶定不难。
勿言官职小,足庇户门寒。
楚雨禾犹绿,燕霜树已丹。
故人如见问,家尚寄严滩。
辽广归来二纪强,脱身烟瘴远沙场。
僧多吟友诗常淡,家见玄孙寿且康。
残月夜潮渡渔浦,飞花春雨客钱塘。
西山后会何妨数,管趁年年早茗香。
紫阳元日得晴日,晓鹊声边骈贺客。
玉梅烂漫照椒觞,尽我真珠红一石。
祁山山下初立春,马上送迎逢故人。
故人挈榼藉芳划,啼鸟游丝天气新。
吟鞭转入西江路,宝月欲圆碧霄暮。
南方战罢闻者喜,尽道上元仍甲子。
卒然军兴由盗兴,千里无烟况有灯。
鸡犬逃生且未暇,上元之雨吾何憎。
万马还营速须早,放与田家蚕麦好。
甲子之雨恐不可,听彼谣言愁杀我。
左原端是脊令原,谁遣分飞到蜀门。况是清明寒食候,杜鹃声里断离魂。
歉岁还乡益困穷,瓶无储粟酒尊空。醉经且学文中子,闵雨难祈应上公。
目注云霓为国忧,何心肥马更轻裘。庶民愁恨旱无雨,三日滂沱农有秋。
且喜上公容我请,不辞大白共君浮。人言太守无才术,端藉士龙监此州。