永嘉人物衰,斯文久零替。学徒寡道心,日与风俗敝。
我生衰敝后,上思千载事。实欲闾里间,一一蹈仁义。
敬重乡人情,翻遭俗眼忌。晚得沈夫子,学问有根柢。
矫矫流辈中,颇识作者意。欢然慰吾心,归此同好嗜。
吾子更我听,士也贵尚志。古道自足师,不必今人贵。
荼苦不异亩,薰莸不同器。所忧义理愆,何恤流俗议。
进道要勇决,取与慎为计。去恶如去沙,沙尽自见底。
积善如积土,土多乃成岿。读书要知道,文章实小技。
子试反覆思,鄙言有深味。自非心爱合,安能吐肝肺。
行行慎取之,纾节思远大。岂但劝乡闾,永为斯民赖。
梨花魂醉草伤秋,玉笛霓裳事已休。
谁信一勾罗袜内,能藏天宝许多愁。
当年心计此心知,忽忽逢人亦自疑。
枉是忧公生白发,有何长略谢清时。
林僧已怪抽身晚,朝侣犹嫌到阙迟。
多喜通规识幽抱,路遥无处寄相思。
野人官职与心违,何况经年未得归。
一夕秋风无限思,偶来凭槛到斜晖。
花满名园酒满觞,
且开笑口对□芳。
秋千风暖鸾钗□,
绮陌春深翠袖香。
莫惜黄金贵,
日日须教贳酒尝。
默坐寒灰清静。会向时中一定。金城贼返,报乐流星奔。
用将须分左右军。出师交征定主宾。排的是天文地理,九宫八卦天魂阵。
捉住金精也,送黄庭土釜封。神通。战罢方能见圣人。
英雄。不时干戈定太平。
不刻时阴阳交并。古盆一声号令。九宫八卦,排列下拿龙阵。
领金乌左右军。夺乾坤始媾精。三回九转,交战在西南境。
得胜回朝也,河车不曾暂停。辛勤。曲枕昼夜行。专精。
铁打方梁磨绣针。
独坐无为宫殿。息息绵绵不断。我把生身父母,要使他重相见。
青头郎天外玄。白衣妇海底眠。婴儿姹女,阻隔在天涯远。
全仗着黄婆也,黄婆在两下缠。团圆。打破都关共一天。
托延。赏罢蟾辉斗柄偏。
上党行廿里,倒景日西沈。升冈人上天,渡水杠悬沁。
松明火气馥,剩雪寒色侵。吏从惊吠犬,路巳村郭临。
更声落戍楼,人定猿鹤噤。冰花结霜斧,夜半启城禁。
西风易水长城道,老泞查牙马频倒。岸浅桥横路欲平,重向荒寒问遗老。
易水南边是白沟,北人为界海东头。石郎作帝从珂败,便割燕云十六州。
世宗恰得关南死,点检陈桥作天子。汉儿不复见中原,当日祸基元在此。
沟上残城有遗堞,岁岁辽人来把截。酒酣踏背上马行,弯弧更射沟南月。
孙男北渡不敢看,道君一向何曾还。谁知二百年冤孽,移在江淮蜀汉间。
岁久河乾骨仍满,流祸无穷都不管。晋家日月岂能长,当时历数从头短。
日暮途穷更著鞭,百年遗恨入荒烟。九原重怨桑维翰,五季那知鲁仲连。
只向河东作留守,奉诏移官亦何疚。称臣呼父古所无,万古诸华有遗臭。