茆屋何年借,柴扉尽日扃。已无人和雪,谁问客为星。
病骨留东海,雄心付北溟。暮云回首处,寂寂万山青。
执戟元中秘,鸣珂更上公。云霞流紫殿,日月扈青宫。
磊落燕台骏,飘零越峤鸿。台垣何处切,五夜望寒空。
莫愁年少女,十五嫁卢家。雕梁双紫燕,白日坐飞花。
三河聚年少,五都盛材雄。倾赀灞上水,结客咸阳东。
呼鹰过长乐,走马游新丰。左櫜插楛矢,右箙弯良弓。
控弦疾流星,鸣镝如追风。穿杨竞百步,蹲甲洞七重。
仰面落九乌,俯身拾双鸿。万夫为辟易,观者盈道中。
日暮还城郭,华筵撞笙镛。屏间拥稚齿,坐右罗妖童。
烹鲜割翠缕,椎牛炙黄熊。酣歌酌太白,慷慨嘘长虹。
呼卢列明烛,良夜未及终。酒阑拔剑去,斜月犹朣胧。
廿载梁园望目勤,西风林叶转纷纭。浮沈殷羡书中字,明灭荆卿剑上文。
地尽中原惟片雪,天长南国有飞云。悲歌屠狗燕台事,寂寞年来未易闻。
李将军,虬髯戟列横秋冥。当关壁立万夫勇,扫空大漠无王庭。
一朝谢事东海上,皓首华颠气逾王。醉归叱咤灞陵尉,长揖嫖姚不相让。
欲将雄剑卖黄金,却把琵琶弹素心。凄清激烈风雨过,高楼五月如山阴。
君不见贺怀智,石槽铁拨云雷气。唐家供奉推第一,青史流传誇绝艺。
君不见康昆崙,指下鏦铮捷有神。玉盘骊珠千百转,春冰拆裂河流浑。
将军岳岳起当代,手挈二子成三人。即今狼居尽款塞,九边铁骑閒黄云。
明妃奉帚长信殿,娥眉不踏燕山尘。山西老将亦无用,金甲苔生土花重。
笳声寂静刁斗寒,但把琵琶学三弄。华堂秋空月满楹,朱弦翠幕流明星。
觞行乐奏豪兴发,快剑长戟纷争鸣。为君慷慨弹入塞,莫作琵琶亭下听。
长安出佳丽,宛洛多名姝。游戏芳春日,踏青岐路隅。
银环约素手,玉佩飘华裾。丹霞错绮袖,惠风扬罗襦。
悬腰灿火齐,充耳大秦珠。珊瑚间四体,宝钗直万馀。
扬音若蕙兰,吹气胜芙蕖。吴姬亮非偶,卫女焉得如。
众观共叹息,日暮罗长衢。居者为忘飧,行者各踟蹰。
何来少年辈,三五乘骊驹。倾城睹明艳,荡思欲忘躯。
岂无千金聘,谐此百岁娱。畴为伯鸾匹,偃蹇宁独居。
寄声侠游子,相望徒区区。
万户西风急暮砧,钱塘秋色梦中寻。毫端漫诧相如璧,橐里谁操郭隗金。
长信宫寒云漠漠,华阳社远日沈沈。登高且逐黄花醉,遮莫霜华入鬓心。
一骑吴关外,悲歌脱畏途。残生馀海峤,万死得江湖。
盆底冤谁烛,垆头兴未徂。十年携手泪,相对湿菰芦。
朝端新拜大长秋,赐第东方最上头。曲榭华甍藏燕雀,画堂飞栋列貔貅。
论功肯就平阳列,相骨争誇定远俦。太宰均裀容接席,中丞停节让鸣驺。
前茅鼓角陈清吹,后队旌