锁江亭中一杯酒,坐看江云自奔走。涪翁去后七百年,尚爱新诗满人口。
我来戎州秋复春,却闭空斋卯还酉。逝将著屐访遗迹,偶厌褰裳涉清浏。
谁令突兀忽眼前,乐事今朝古无有。横江绝壁栖市阛,引策芳畦赴林薮。
筱聚莫莫掩蒙密,泉滴淙淙下幽黝。山前岭洞转谽岈,石上洼尊列窠臼。
惊开玉峡贯长风,兀立苍檐出重阜。行觞古意付流转,座客当时记谁某。
庙堂迁谪殊未厌,泉石风流良不朽。留题南渡各依稀,托迹西江何伧丑。
寓公宴坐本偶然,我辈登临差不负。归来小艇剪漪沦,回望幽亭恋楹枓。
山翁有约褰白云,更挈黄柑泛瑶斗。
上牵百丈下乘流,炊稻羹鱼一叶舟。来往府江头自白,生平元未过嘉州。
眉州南望辟川原,笼竹猗桑处处村。香芋落花蚕豆荚,水乡春赛足鸡豚。
汉阳坝尾平羌峡,春树初芳燕燕飞。峡里人家应最乐,石梁支网鲤鱼肥。
鳞皴老树荔枝湾,独立春风占一山。廿载往来成旧识,不辞烟雨更跻攀。
映江十万女桑枝,桑女蚕筐正及时。日对澄江剪江练,嘉州争市邓阳丝。
大峨秀拔九峰横,三水东南汇郡城。明发换船过佛脚,沫濛黄浊府江清。
代不数人能几见,去去江空岁年晚。闭门一字不堪煮,无补费神诗作蹇。
西风尽夕城满尘,带水沸潮消息断。十七柳凋十桂爨,更问菱湖与桐馆。
风花一瞥旋成毁,那及黄楼丑魏衍。书来海上如说梦,自在人间已枯菀。
断云含雨向何许,泪眼不晴天不管。布衣许身老转拙,失计残年难饱饭。
履綦故蹊绿苔满,子宁不来梦当返,小别千年万山远。
十日闭蜂房,下帷如处女。失喜春未残,花叶媚禅宇。
芳丛百枝附,生意一时吐。何人调粉绛,苞萼竞妍妩。
青阳荡郊闉,秾华浣尘土。归来犹相待,想像忍风雨。
肯孤芳尊赏,更作禊事补。平生看花醉,不惜累觞举。
独感江渎春,愧谢池堂主。
层岩龛佛倚高寒,下有洪流百尺滩。绝似嘉陵好山水,徘徊真作故乡看。