物老而伤群籁发,我生之后百忧逢。悲哉倦客承秋气,倏尔澄江失旧容。
丹灶不期倾宿汞,碧山何处听霜钟。深藏那见东柯谷,只索寒城望夕烽。
不信西湖在眼前,故人同上总宜船。耻居王后成新赏,驾勒刘回合放颠。
山冷便思携鹤住,官高未任伴鸥眠。西溪闻道宜招隐,卜筑何当共一廛。
灾异何当问董生,九门宣令止牛鸣。不闻周史奔群望,坐笑班书志五行。
北斗回瞻天上象,南洼诚有地中声。苇间今日延缘路,旧事苍茫足黯惊。
早岁耽吟何所依,旅行无著客怀归。三百篇后有今体,五十年来知昨非。
天女织绡新杼轴,伶官识曲古弦徽。登高毕竟谁能赋,比喻相参托兴微。
胶扰吾生讵有涯,萧寥故国久无家。懒从牛渚穷温峤,枉说龙山对孟嘉。
五亩几时供绿菜,一年九日负黄花。沈阴不散诗情涩,却道催租事正赊。
黄鹄哀鸣感稻粱,凤毛高举豹深藏。迟回自失因时旨,留滞终迷所向方。
柳下和光宁降辱,云间高论且开张。嘤声伐木诗人意,垂听和平谂报章。
赤壁来游带月归,东坡行处證依稀。鹘巢瞰树摩苔碣,鹤梦横江掠羽衣。
夜话承天闲有味,春寻安国近相依。义尊还似当年意,座上诗成酒共挥。
时序平分独懔秋,中洲要眇蹇谁留。石芝青折深堂寐,木叶黄疏极浦愁。
雁阵可禁搀晓角,鸥波宁许纵扁舟。肃霜短日缠兵气,雪涕王风萃百忧。
馀哀系马凤凰楼,近讯藏船鹦鹉洲。庾信一壶穷日纪,张衡四望入烦忧。
突薪厝积谁当徙,金铁锵鸣正未休。声在树间君莫问,坐隅童子听垂头。
迤北唐仓镇,微茫霁色边。鸡埘对流水,鳞瓦接寒烟。
拂壁看诗版,当垆数酒钱。山家似江驿,略欠钓鱼船。