不妨昨日雨,可喜是新晴。
窗暝从云宿,庭虚待月行。
闲真难适俗,静乃合诗情。
冬候常如此,将愁何处生。
共春商略夜无眠,拾得闲愁在水边。
倒似梦中曾见过,一枝春影倚寒烟。
秋堤一片石,谁悟是三生。
蕙质非松寿,梅魂伴月明。
遗奁皆竹素,杂组亦瑶珩。
料得荀家倩,难言不及情。
展开阅读全文
人情各有寄,我独如秋风。
耽诗偶成癖,聊以闲自攻。
薄游来吴会,寒轻不知冬。
樽酒见窗月,仄径幽怀通。
村烟辨遥林,夜气齐群峰。
人忘舟亦静,水木各为容。
恍惚书所对,残灯焰微红。
今夜□寒寒且永,一灯向壁悬孤影。
湖南钟动湖北愁,霜风残月夜悠悠。
我游楚二岳,蔗味还在口。
但恨少室花,一枝难入手。
襄邓接中原,战镞古来有。
君过南阳庐,抱膝人存否?
去住湖山别有缘,门前红叶满来船。
刘纲夫妇霞为骨,谢蕴家庭雪作篇。
翠袖风前谁薄醉,黄杨树底与参禅。
回思飘渺伊人迹,只隔鸳鸯南浦烟。
忆昔年年秋未分,晓妆一院气氤氲。
阶前暗印朱丝履,窗里同缝白练裙。
《子夜歌》成犹待月,六时参罢悟行云。
即今拾翠溪边望,凉露如珠逗水纹。
窗外重重碧,雨余密密栽。
似知明日别,不展寸心开。
朔风吹夜雪,听只在菰芦。
但惜湖山冷,何妨野艇狐。
滩声疏落雁,鬼火怯啼乌。
欲写梅花影,敲冰砚未枯。