幸无风雨近重阳,折取萧萧满把黄。
酒面浮英爱芬馥,银觥须引十分强。
天汝染花情若狂,鲜妍直欲媚秋光。
忍将陶径黄金色,也学秦宫朱脸妆。
天成素缕结秋深,巧刺由来不犯针。
篱下工夫可绚烂,条条绾缀紫花心。
寒葩缕缕结缃红,不待织针见巧工。
秋老从他宫线减,彩文翻喜入花丛。
青蕊重阳不堪摘,重阳已过菊方开。
不将时节较早晚,且折霜蕤浸玉醅。
春架秋篱景一同,想因分种自蚕丛。
但将酩酊酬佳切,不管花居酒品中。
仙源分派到篱东,灼灼农华缀露丛。
崔护诗章陶令酒,两家混作一家风。
金彩煌煌般若花,高蟠层级巧堪夸。
更添佛顶周遭种,成此良缘胜聚沙。
东篱冷落旧家乡,性耐风霜气味长。
几度人来重九宴,主人传得引年方。
花美虽堪写团扇,艳妖未必入东篱。
纪名何取它山物,偏问园官总不知。