老去别山如别世,三观四看未能忘。鹿行僧径眉毛净,虎印经台爪掌香。
疏纸不堪书越绝,斋灯岂为荐吴亡。他朝若忆此山寺,一百八声钟最长。
生后浮名过耳轮,烟霞漠漠悟前身。鱼心怯浪空惊水,马眼临秋不怕尘。
海上偶逢山上叟,黑头相送白头人。那堪晚节催篱菊,一夜霜风雁路新。
一声山磬静,洞口白云深。偶见鹤飞出,天坛忽在林。
水流通涧药,风度隔窗琴。到此亮明月,当空持鉴心。